Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

Η ώρα του καφέ

Ο καφενές των κυνηγών. (κ.Βασίλης από Άνδρο)

Στον καφενέ των κυνηγών, πηγαίνουν κάθε μέρα
μια ντουζίνα αργόσχολοι να πάρουνε αέρα.
Ο ένας ρωτάει που θα βρει, μια τσίχλα να βαρέσει
κι ο άλλος για ποδόγυρο, γιατί πολύ τ’ αρέσει.

Ο καφενές των κυνηγών είναι και πρώτη πιάτσα
κι από τις έξη και ύστερα, σερβίρει στην ταράτσα.
Καφέδες έχει εκλεκτούς, μεζέδες πρώτο πράμα
κι αν δεν τον βρείτε ανοιχτά, αφήστε του ένα γράμμα.

Θόδωρα λεν τον καφετζή, ψοφάει να τον πειράξεις
κι αν έχεις χρόνο μπόλικο, εκεί να πας ν’ αράξεις.
Μεζέδες έχει εκλεκτούς, τα πάντα είναι καθάρια
μα αν δεν ακούσει τι του λες θα σου σερβίρει ψάρια

Ο Θόδωρας ειν’ κυνηγός, ντερβίσης, παλικάρι
που ολημερίς ψήνει καφέ, κι έχει μεγάλη χάρη.
Είναι ψιλός, αδύνατος και έχει μαλλιά με μπούκλες
και σου θυμίζει τις παλιές, τις όμορφες τις κούκλες.

Ο καφενές των κυνηγών έχει παραγιουδάκι
ένα μικρούλι στρουμπουλό που τόνε λένε Μάκη
Κρατάει μολύβι και χαρτί, να γράφει τι του λετε,
μάθετε πρώτα τις τιμές, γιατί μετά θα κλαιτε.

Στον καφενέ των κυνηγών φάνηκε τις προάλλες
μια περδικούλα πεταχτή, δεν είναι σαν τις άλλες.
Ταράχτηκαν οι γέροντες, κολλήσανε σαν βδέλλες
ξέχασαν οι κακόμοιροι, ότι φοράν μασέλες.

Στον καφενέ τον κυνηγών πάω και σπάω πλάκα
μα όταν είναι βολικά, κάνω και καμιά τράκα.
Πίνω καφέ με πίστωση, μπατίρης όταν μείνω
κι όταν πάρω τη σύνταξη, πηγαίνω και τα δίνω.

Είχα και άλλα να σας πω, που είναι πολύ σπουδαία
αλλά θα σταματήσω εδώ, για να σας πω τα νέα.
Στην φετινή την έκθεση, που σε όλους σας αρέσει
Ο καφενές των κυνηγών έχει δική του θέση.

Ο φίλος μας ο καφετζής, έχει νέο χαρμάνι,
ψιλοκομένο, δυνατό, στο Α27, περίπτερο του Γιάννη
να ψήνει για τους εκλεκτούς, καφέ μερακλωμένο
και όποιος δεν μας επισκεφτεί, τον έχουμε χ…..μένο

καλή αντάμωση λοιπόν, φίλοι του καφενείου
και αφού εμείς δεν έχουμε κατάλοιπα ουράνιου
μπουκάλι εκοπάνησα και έφτιαξα κεφάλι
κι αν δεν αρέσει η ρίμα μου, σκασίλα μου μεγάλη.

Το πήρα από τον φίλο cazador

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Demas..όπλα για κυνηγετική χρήση


Στην Μέκκα της οπλοκατασκευής, στο Saint-Etienne της Γαλλίας, βρίσκεται η άγνωστη στην Ελλάδα βιοτεχνία κατασκευής όπλων για κυνηγετική χρήση, Demas.
Στο πιο κάτω βιντεάκι βλέπουμε τα στάδια κατασκευής αυτών των όπλων, όπου από ένα κομμάτι μέταλλο και ένα κομμάτι ξύλο, ανθρώπινα χέρια με την βοήθεια μηχανών φτιάχνουν κομψοτεχνήματα.



Στην Ελλάδα του 2011, που δεν παράγει ούτε ένα κομμάτι σίδερο πάνω από ένα άλλο με μια βίδα στην μέση (ψαλίδια), έχουμε τα μηχανήματα της παραπαίουσας ΕΒΟ-ΠΥΡΚΑΛ να σαπίζουν από την μη χρήση (τα έχω δει με τα μάτια μου) και μυαλά-μαστόρια -που σε άλλες χώρες μεγαλουργούν- να ξυπνούν από τον λήθαργο κάθε πρώτη και δεκαπέντε.
Μικροβιοτεχνίες κατασκευής όπλων για κυνηγετική χρήση που εντυπωσιάζουν, υπάρχουν και στο Πακιστάν!!!
Τα όπλα Demas εισάγονται στην Ελλάδα από τον κύριο
Παπαδάκη

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Ανακοίνωση που αξίζει



Προστατεύουν τα αδέσποτα Παλλήνης, Γέρακα, Ανθούσας

Πριν από δύο χρόνια ο Θανάσης Ζούτσος, νυν δήμαρχος Παλλήνης και πρώην δήμαρχος Γέρακα, σε συνεργασία με τον τότε αντιδήμαρχο Γέρακα, Σταύρο Δρούγκα, και τους εθελοντές, ξεκίνησε πρόγραμμα προστασίας των αδέσποτων ζώων της περιοχής.

Μέσα σε αυτά τα χρόνια υιοθετήθηκαν πάνω από 278 αδέσποτα, στειρώθηκαν περισσότερα από 245, έκαναν θεραπεία (ψώρας, καλαζαάρ) 480 περιστατικά και πάνω από 35 έκτακτα ορθοπεδικά χειρουργεία.

Αυτό το πρόγραμμα δεν σταμάτησε ποτέ! Τώρα ως «καλλικρατικός» Δήμος Παλλήνης επεκτείνει το πρόγραμμα και στην Ανθούσα και την Παλλήνη. Υπεύθυνη του προγράμματος είναι η αντιδήμαρχος, Ειρήνη Κουνενάκη.

Έτσι, αν εντοπίσετε ένα αδέσποτο ζώο (όχι το δικό σας το οποίο θα παρουσιάσετε ως αδέσποτο) και θέλετε να το φέρετε για στείρωση ή αν βρείτε ζώο άρρωστο, είτε χτυπημένο, απευθυνθείτε στο τηλέφωνο 2106604638 ή στο e-mail: press@palini.gr ή στο Δημαρχείο Παλλήνης (Ιθάκης 12, Γέρακας) στο Γραφείο Αντιδημάρχων (Υπηρεσία Αδέσποτων Ζώων), ώστε να καταγραφεί το περιστατικό και να προχωρήσει η διαδικασία.
zougla.gr

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

Βιομηχανία μελετών για τη «σωτηρία» και την «προστασία» του περιβάλλοντος

Ω Ρ Ι Ω Ν - Το ΔΙΚΤΥΟ των ΚΥΝΗΓΩΝ
Κρήτης 2, 15127, Μελίσσια-Αθήνα


http://www.orion.net.gr orion@orion.net.gr
Αθήνα, 22/3/2011

Προς:
- Πρωθυπουργό της Ελλάδας, κ.Γ.Παπανδρέου

Κοινοποίηση:
- Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου
- Υπουργό ΠΕΚΑ, κ.Τ.Μπιρμπίλη
- Μέσα μαζικής ενημέρωσης
- Κυνηγετικές κλπ οργανώσεις
- Κυνηγ.περιοδικά και ιστοσελίδες
- Επαγγελματίες του κυνηγ.χώρου
- Μέλη και φίλοι του Ωρίωνα

Θέμα: Βιομηχανία μελετών για τη «σωτηρία» και την «προστασία» του περιβάλλοντος

Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,

Αν και η Ελλάδα μαστίζεται από πρωτοφανή οικονομική κρίση που την έχει φέρει στο χείλος της χρεοκοπίας, στον τομέα της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος φαίνεται πως τα πράγματα από οικονομικής πλευράς δεν είναι και τόσο άσχημα μιας και λόγω των σχετικών Ευρωπαϊκών κονδυλίων η χώρα μας έχει τη δυνατότητα για μεγάλες επενδύσεις πολλές από τις οποίες έχουν ήδη ξεκινήσει.

Παρά τη διαθεσιμότητα πόρων, η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας δεν έχει προχωρήσει αποτελεσματικά, ούτε μετά την ίδρυση του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής. Τα βασικά αίτια που διαμορφώνουν την παραπάνω πραγματικότητα τα αναφέρατε χαρακτηριστικά στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2011 στη Βουλή, όπου δηλώσατε:
«Πώς να έχουμε ανάπτυξη, για να πάρω ένα παράδειγμα, όταν έχουμε το μεγαλύτερο αριθμό περιβαλλοντικών μελετών ανά κάτοικο στην Ευρώπη, 6πλάσιο του μέσου όρου, με 320 φακέλους ανά εκατομμύριο κατοίκων, με τη δεύτερη χώρα να έχει μόλις 60 μελέτες; Παράγουμε δηλαδή πολύ αέρα, αλλά δεν προστατεύουμε καθόλου το περιβάλλον.»

Αν και ως Πρωθυπουργός της χώρας φαίνεται να είστε πλήρως ενημερωμένος για τις παθογένειες του πολιτικού συστήματος σχετικά με τη διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος της Ελλάδας, δεν ισχύει μάλλον το ίδιο για μερικούς από τους συνεργάτες σας του αρμόδιου Υπουργείου ΠΕΚΑ. Τη διαπίστωση αυτή έρχονται να επιβεβαιώσουν οι αποφάσεις της ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ σχετικά με τη λειτουργία των Φορέων Διαχείρισης (ΦΔ) των προστατευόμενων περιοχών της Ελλάδας.

Τον Απρίλιο του 2007 προκηρύχτηκε από το ΥΠΕΧΩΔΕ μελέτη με τίτλο: «Οργάνωση των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών και σχεδιασμός της πρώτης φάσης λειτουργίας τους» με προϋπολογισμό 1.018.764,48 ευρώ Σκοπός της ήταν να προσδιορίσει τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας των φορέων αυτών. Στην ιστοσελίδα του «Πανελλήνιου Δικτύου Οικολογικών Οργανώσεων» (ΠΑΝΔΟΙΚΟ) διαβάζουμε τα από 2/6/2009 σχόλια σχετικά με την μελέτη αυτή:

«...Σε εξέλιξη βρίσκεται η μελέτη "Οργάνωση Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών και Σχεδιασμός της πρώτης φάσης λειτουργίας τους" που ανατέθηκε από το ΥΠΕΧΩΔΕ σε κοινοπραξία 4 μελετητικών γραφείων. Μόλις στις 18 Μαΐου, οργανώθηκε από το ΥΠΕΧΩΔΕ συνάντηση διαβούλευσης πάνω στο πρώτο σχέδιο των μελετητών που φυσικά δεν προβλέπει τις νέες εξελίξεις (ΣΣ: Εννοεί την συνένωση των φορέων διαχείρισης ανά περιφέρεια). Κανένα πρόβλημα φυσικά, ...θα ανατεθεί νέα μελέτη και θα ξαναξοδευτούν μερικές ακόμα εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε ένα νέο περιβαλλοντικό... πάρτυ!!!»

Το ΠΑΝΔΟΙΚΟ φαίνεται πως έπεσε μέσα στην παραπάνω πρόβλεψη. Το ΥΠΕΚΑ και συγκεκριμένα η «Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης Επιχειρησιακού Προγράμματος Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη» (ΕΠΠΕΡΑΑ) στις 11/2/2011, ενέταξε με σχετική απόφαση (αρ.πρωτ: οικ.165874) την οριζόντια πράξη: «Οργάνωση των Φορέων Διαχείρισης των Προστατευόμενων Περιοχών και Σχεδιασμός της Πρώτης Φάσης Λειτουργίας τους» στα Ε.Π. "Περιβάλλον & Αειφόρος Ανάπτυξη", "Μακεδονία-Θράκη", "Κρήτη & Νήσοι Αιγαίου", "Θεσσαλία-Στερεά Ελλάδα-Ήπειρος", "Αττική". Η προκήρυξη είχε γίνει τον Σεπτέμβριο του 2010 με την με αρ.πρωτ: οικ.181651/Π63/09-09-2010 πρόσκληση της Ειδικής Υπηρεσίας Διαχείρισης του ΕΠΠΕΡΑΑ, στον Αξονα Προτεραιότητας 9 (Προστασία φυσικού περιβάλλοντος και βιοποικιλότητας) με προϋπολογισμό 841.037,55 ευρώ. Σύμφωνα με τα σχετικά έγγραφα, σε ό,τι αφορά στο Υποέργο 1, «Παραδοτέα της πράξης είναι η σύνταξη τριετών σχεδίων εφαρμογής δράσεων για τους 27 Φορείς Διαχείρισης, η οικονομοτεχνική μελέτη λειτουργίας των 27 Φορέων Διαχείρισης, η μελέτη και ο σχεδιασμός τριετών εφαρμογών δράσεων παρακολούθησης και η επικαιροποίηση των κανονισμών λειτουργίας των Φορέων Διαχείρισης, όπου αυτό κριθεί απαραίτητο.»

Αν ισχύουν τα όσα αναφέρει το ΠΑΝΔΟΙΚΟ, το ΥΠΕΧΩΔΕ ανέθεσε το 2007 με ορίζοντα τριετίας τη μελέτη «Οργάνωση των Φορέων Διαχείρισης των Προστατευόμενων Περιοχών και Σχεδιασμός της Πρώτης Φάσης Λειτουργίας τους» ύψους 1.018.764,48 ευρώ, και το ΥΠΕΚΑ (πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ) ενέκρινε εκπόνηση νέας μελέτη ύψους 841.037,55 ευρώ με τον ίδιο ακριβώς τίτλο! Αδυνατούμε να κατανοήσουμε την αναγκαιότητα της εκπόνησης μελέτης οργάνωσης ενός φορέα κάθε 3-4 χρόνια, η δε διατήρηση της φράσης «Σχεδιασμός της Πρώτης Φάσης Λειτουργίας τους» (Σ.Σ: των Φ.Δ.) στον τίτλο της μελέτης που προκηρύχθηκε το 2011, εγείρει έντονα ερωτηματικά για τα αποτελέσματα των μελετών αυτών μιας και θα περίμενε κανείς η πρώτη φάση λειτουργίας των Φ.Δ. να καλύφθηκε από την πρώτη μελέτη (2007) του 1.018.764,48 ευρώ...

Εάν η μελέτη του 2007 εκπονήθηκε και καταβλήθηκε η αμοιβή, τότε έχουμε να κάνουμε με μια στα όρια του σκανδάλου επαναλαμβανόμενη ανάθεση μελέτης. Εάν δεν εκπονήθηκε τελικά η μελέτη του 2007 τότε περιττεύει να εκπονηθεί και η μελέτη του 2011. Τα χρήματα για την μελέτη αυτή, μπορούν να δοθούν στους Φορείς Διαχείρισης για να λειτουργήσουν επιτέλους.

Εδώ πλέον έχουμε να κάνουμε με μια βιομηχανία μελετών που απεργάζονται σχέδια σωτηρίας των Φορέων Διαχείρισης κάθε 3-4 χρόνια, την ίδια στιγμή που οι φορείς αυτοί αδυνατούν λόγω μη επαρκούς χρηματοδότησης να καλύψουν τα στοιχειώδη έξοδα λειτουργίας τους. Αραγε, αν τα ποσά αυτά που ξοδεύτηκαν απλόχερα για την εκπόνηση των μελετών οργάνωσης των φορέων, δίνονταν στους ίδιους τους φορείς για να οργανωθούν εκ των ενόντων και να προσφέρουν το ουσιαστικό έργο για το οποίο δημιουργήθηκαν, θα φτάναμε ποτέ στο σημείο να καταγγείλουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι των Φορέων Διαχείρισης τα αδιέξοδα στα οποία έχουν καταλήξει;

«Δελτίο τύπου των εργαζομένων του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Πρεσπών
Αγιος Γερμανός, Πρέσπα, 12/11/2010. Διανύοντας τον 11ο μήνα χωρίς χρηματοδότηση, μόνο με αδικαιολόγητη καθυστέρηση και ατελείωτες γραφειοκρατικές διαδικασίες μπορούμε να περιγράψουμε την κατάσταση του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Πρεσπών (ΦΔΕΔΠ). Και ο τελικός απολογισμός... αρνητικός: 13 υπάλληλοι, 11 μήνες απλήρωτοι και πληθώρα προβλημάτων από την αδυναμία κάλυψης ακόμα και των βασικών λειτουργικών αναγκών.»

«Ανακοίνωση Εργαζομένων του Φορέα Διαχείρισης Λίμνης Παμβώτιδας
Από σήμερα 29/11/2010 ο Φορέας Διαχείρισης Λίμνης Παμβώτιδας Ιωαννίνων βυθίστηκε στο σκοτάδι! Η διακοπή ηλεκτροδότησης είναι αποκορύφωμα της πλήρους εγκατάλειψης των Φορέων Διαχείρισης (Φ.Δ.) των Προστατευόμενων Περιοχών. Πιο συγκεκριμένα η έγκριση χρηματοδότησης μέσω της διαδικασίας Τεχνικού Δελτίου έχει καθυστερήσει αδικαιολόγητα από το ΥΠΕΚΑ με αποτέλεσμα ο Φ.Δ. να μην μπορεί να ανταπεξέλθει στο σκοπό ίδρυσής του που είναι η προστασία και η διαχείριση της λίμνης Παμβώτιδας και της βιοποικιλότητάς της. Το σκάφος και το αυτοκίνητο του Φ.Δ. είναι μήνες ακινητοποιημένα λόγω έλλειψης βενζίνης, με άμεση συνέπεια να μην πραγματοποιείται φύλαξη, ενώ παράλληλα η παρακολούθηση συναντά δυσκολίες εφαρμογής. Οι εργαζόμενοι παρόλο που είναι απλήρωτοι έξι ολόκληρους μήνες συνεχίζουν να εργάζονται κανονικά. Από σήμερα ούτε αυτό είναι εφικτό καθώς δεν υπάρχει δυνατότητα χρήσης Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, τηλεφώνου, θέρμανσης κλπ. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την ανάδειξη των διαχρονικών προβλημάτων της εύρυθμης λειτουργίας των Φ.Δ. με αποτέλεσμα να διακυβεύεται η προστασία της»

Κύριε Πρωθυπουργέ,
Την ίδια στιγμή που οι Φορείς Διαχείρισης αδυνατούν να πληρώσουν τους υπαλλήλους τους, την ίδια στιγμή που δεν έχουν κονδύλια για να πληρώσουν το ηλεκτρικό και το καύσιμο για την λειτουργία τους, το ΥΠΕΚΑ προκηρύσσει μελέτες κόστους 841.037,55 ευρώ, για να αποφασίσει τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας των φορέων, που ουσιαστικά έχουν σταματήσει να λειτουργούν λόγω μη χρηματοδότησής τους από το ΥΠΕΚΑ.

Στην ιστοσελίδα του Πανελλαδικού Συλλόγου Εργαζομένων στους Φορείς Διαχείρσης «Ελληνική Φύση», δηλαδή των ανθρώπων που υπηρετούν στους φορείς αυτούς και καθημερινά συμμετέχουν ουσιαστικά και όχι θεωρητικά στην λειτουργία και δράση των φορέων διαχείρισης, διαβάζουμε την κριτική τους, σχετικά με την παράδοση του Υποέργου 1 της πρώτης μελέτης (2007) που υποτίθεται θα καθόριζε τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας των φορέων αυτών:
«...τελικά η ομάδα μελέτης δεν κατορθώνει να προτείνει πρακτικές λύσεις που θα διευκόλυναν τις αρμόδιες υπηρεσίες να ξεκινήσουν την υλοποίηση. Το παρόν αποτελεί κυρίως ένα γενικόλογο βιβλιογραφικό κείμενο, περιγράφοντας σε μεγάλο βαθμό τις υποχρεώσεις παρακολούθησης των προστατευόμενων περιοχών της χώρας όπως αυτές απορρέουν από τις ευρωπαϊκές οδηγίες για τους οικοτόπους και τα πτηνά και τις διεθνείς συμβάσεις, χωρίς ωστόσο να γίνεται αναφορά στην εθνική νομοθεσία...»
«...Αν όμως αυτό το κείμενο αποτελεί το τελικό παραδοτέο για τον τρόπο που θα γίνεται το monitoring από τους φορείς διαχείρισης αλλά και από τις κεντρικές υπηρεσίες το κείμενο αυτό δεν πλησιάζει καθόλου τον στόχο αυτόν αφού η ομάδα μελέτης δεν προτείνει κάτι ουσιαστικό...»
«...τα δεδομένα που χρησιμοποιεί για τους τύπους οικοτόπων και τα είδη δεν είναι ενημερωμένα. Οι μελετητές δεν έχουν λάβει υπόψη του την 2η Έκθεση για την εφαρμογή της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ την οποία μπορεί να βρει κανείς εύκολα ακόμα και στο internet και καμιά αναφορά δε γίνεται για την οδηγία 2000/60/ΕΚ που αφορά τα νερά...»
«...όσον αφορά το σημείο β) η οργάνωση του παραδοτέου Α.1 είναι ελλιπέστατη καθώς δεν προσεγγίζει καθόλου ενδημικά είδη και τι πρέπει να γίνει ως προς αυτή την κατεύθυνση. Το επίπεδο ενδημισμού (χλωρίδα και πανίδα) της χώρας είναι πολύ υψηλό και η ομάδα μελέτης δεν έχει αναδείξει καθόλου αυτό το κομμάτι...»

Καθίσταται απολύτως σαφές ότι η βιομηχανία περιβαλλοντικών μελετών που υπάρχει στην χώρα μας, μια θλιβερή διαπίστωση που προσωπικά εσείς ο ίδιος δημοσίως καταθέσατε, αντί να εξυπηρετεί το περιβάλλον και τους ουσιαστικούς φορείς προστασίας του, τελικά συντελεί στην απαξίωση και υποβάθμιση του. Αντί η χρηματοδότηση της βιομηχανίας αυτής των μελετών να συμβάλει στην σωτηρία του περιβάλλοντος, ουσιαστικά συμβάλει στην οικονομική σωτηρία μόνο των «ειδικών» που απασχολούνται στην «βιομηχανία» αυτή.

Το γεγονός αυτό πρέπει να τύχει ανάλογης διερεύνησης, τόσο ως προς το ουσιαστικό κομμάτι του περιεχομένου των μελετών αυτών, όσον αφορά την εγκυρότητα, την επιστημονικότητα αλλά και την δυνατότητα εφαρμογής τους τελικά, όσο και στο διαδικαστικό, δηλαδή τον τρόπο ανάθεσης και επιλογής των ειδικών περί του περιβάλλοντος μελετητών. Γιατί πολλές φορές, στο βιομηχανικό αυτό μελετητικό περιβάλλον που ανθεί τα τελευταία χρόνια στην χώρα μας, τα ίδια ή συνεργαζόμενα σχήματα, θεσμοθετούν την «αναγκαιότητα» των μελετών, καθορίζουν τις προδιαγραφές τους, εκπονούν τις μελέτες και τέλος, αξιολογούν τα παραδοτέα.

Και όπως διαπιστώνεται από τους ίδιους τους εργαζόμενους στους φορείς διαχείρισης των προστατευμένων περιοχών, το προϊόν της μελετητικής βιομηχανίας, δεν είναι ούτε ουσιαστικό ούτε πρακτικά αξιοποιήσιμο. Και ενώ οι εργαζόμενοι θα εξακολουθήσουν να εργάζονται χωρίς να αμείβονται, ενώ «δεν υπάρχει σάλιο» για να μπορέσουν να λειτουργήσουν οι φορείς αυτοί, το ΥΠΕΚΑ θα πληρώσει 841.037,55 ευρώ για την «Οργάνωση των Φορέων Διαχείρισης των Προστατευόμενων Περιοχών και Σχεδιασμός της Πρώτης Φάσης Λειτουργίας τους»... Κάθε επιπλέον σχόλιο περιττεύει.

Τα παραπάνω συμβαίνουν ενώ η ΕΕ πρόσφατα ανέστειλε τη διάθεση του ποσού των 20.000.000 ευρώ για τη διάσωση της Λίμνης Κορώνειας, λόγω σημαντικής καθυστέρησης στην εκτέλεση των απαιτούμενων εργασιών από πλευράς αρμόδιων φορέων. Η Κορώνεια, αν και προστατευόμενη από τη συνθήκη Ραμσάρ έχει ουσιαστικά καταστραφεί σαν οικοσύστημα. Για τη λίμνη Κορώνεια έχουν εκπονηθεί πλήθος «μελετών» τα τελευταία χρόνια αλλά δεν έχει γίνει καμία ουσιαστική ενέργεια για την προστασία και διάσωσή της. Αυτό και μόνο το γεγονός αποκαλύπτει με τον πλέον δυσάρεστο τρόπο την ανικανότητα του αρμόδιου Υπουργείου ΠΕΚΑ να προβεί, σε υλοποίηση δράσεων διαχείρισης, μιας λέξης που προφανώς είναι άγνωστη, τόσο στην ηγεσία όσο και στους υπηρεσιακούς παράγοντες του Υπουργείου. Αντί αυτού αναλώνεται στην ανάθεση «μελετών» και στη σύνταξη νομοθετημάτων αμφιβόλου ποιότητας και αποτελεσματικότητας.

Κύριε Πρωθυπουργέ,

κάποιος πρέπει να βάλει τέλος στη βιομηχανία των περιβαλλοντικών μελετών που, σωστά επισημάνατε, καταδυναστεύει τελικά το περιβάλλον στην χώρα μας, και να οριοθετήσει σε ασφαλή πλαίσια την λειτουργία των διαφόρων περιβαλλοντικών ΜΚΟ σε σχέση με την Πολιτεία και ειδικότερα το ΥΠΕΚΑ. Έχουμε την αίσθηση ότι πολλές φορές οι διάφορες ΜΚΟ υποκαθιστούν τα κυβερνητικά όργανα και αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Σας ζητούμε να επιληφθείτε προσωπικά του θέματος, καθόσον είναι πρόκληση για τον χειμαζόμενο οικονομικά λαό μας, να διοχετεύονται εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε αμφιβόλου σκοπιμότητας και αποτελεσματικότητας μελέτες, την ίδια στιγμή που περικόπτονται συντάξεις και δεν καταβάλλονται δεδουλευμένα εργαζομένων.

Για τον Ωρίωνα,
Με σεβασμό,

O Πρόεδρος Δημήτρης Χριστοδουλάκης
Ο Γ.Γραμματέας Νίκος Παπαϊωάννου

Ωριων

Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

Αγώνας Ομίλου Επανιέλ μπρετόν Ελλάδος




Στις 10-11-12-13 Μαρτίου 2011 έγινε ο αγώνας κυνηγετικών ικανοτήτων του ομίλου Επανιέλ Μπρετόν Ελλάδος στο Πλαγιάρι της Θεσ/νίκης, με θήραμα πεδινή πέρδικα.
Κριτές ήταν οι κύριοι Σινάνης, Γαριβάλδης, Λιόσης και Καλφόπουλος.
Οι συμμετοχές ήταν πολλές με πραγματικά αξιόλογα σκυλιά που ο μεγάλος αριθμός θηραμάτων, έδωσε σε όλους τους σκύλους την ευκαιρία να αποδείξουν την αξία τους.
Ακολουθούν μερικές φωτογραφίες από τον αγώνα.


Ευχαριστούμε τον φίλο Χάρη για την περιγραφή και τις φωτογραφίες.

atexnoss

Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

Σεμινάριο μελών Gpeppas Forum

ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ Νο1 θέμα : Βασικοί κανονισμοί αγώνων κυνηγετικών ικανοτήτων και παρουσίαση του σκύλου στο πεδίο

                                                        Ελεύθερο για όλους.



ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ


1.Παρουσίαση διαλέκτη

2.Θέματα σεμιναρίου

- κυνήγι & αγώνες πρακτικού κυνηγίου (ομοιότητες –διαφορές)
- κανονισμοί αγώνων πρακτικού κυνηγίου
- λάθη αποκλεισμού
- επίπεδο αγώνα
- τρόπος παρουσίασης σκύλου
- τεχνικές εκπαίδευσης
- μέθοδοι προπόνησης
- ερωτήσεις

3.Παρουσίαση σκύλων

4.Διορθώσεις σκύλων

5.Παρουσίαση σκύλων συμμετέχοντων & διορθώσεις

6.Ανταλλαγή απόψεων & Ερωτήσεις

Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε εδώ

Α.Κ.Ι στο Σχιστό



                1ος Κυνηγετικός Σύλλογος Πειραιως
                         Εθν. Αντιστάσεως 26, 18531 Πειραιας- Τηλ. 210-4122653

                                                      ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Σας γνωστοποιούμε ότι στις 26 και 27 Μαρτίου 2011, ημέρες Σάββατο και Κυριακή ο Σύλλογός μας
διοργανώνει Α.Κ.Ι σε ζευγάρια χωρίς ακινησία σε θήραμα άγρια πέρδικα τσούκαρ για αγγλικές και
ηπειρωτικές φυλές σκύλων φέρμας στο όρος Αιγάλεω (Σχιστό) υπό την αιγίδα των ΟΚΑΔΕ-ΚΟΕ
και ομίλων φυλών.
Ώρα έναρξης αγώνων 6:00 π.μ.- θέση : καλύβα.
Αιτήσεις συμμετοχής στον Σύλλογό μας και στα γραφεία του ομίλου Πόιντερ-Σέτερ Ελλάδος.
Τηλ. επικ.: Κυν. Συλλόγου 210-4122653 Fax: 210-4226408
                  Oμίλου Πόιντερ-Σέτερ: 210-5226522

Κόστος συμμετοχής 30 Ευρώ ανά σκύλο και για τις δύο ημέρες.
                                                          Το Διοικητικό Συμβούλιο.

Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

Όνειρο απατηλό.....


Κοιτάζω το ξυπνητήρι για άλλη μια φορά. Αυτή η βραδιά μού ’βγαλε την ψυχή μέχρι να περάσει.
Πέντε παρά δέκα, το κλείνω, δεν αντέχω άλλη αναμονή.
Η μυρωδιά του καφέ από την κουζίνα ταξιδεύει σε όλο το σπίτι. Η σύντροφός μου έχει σηκωθεί πρίν από εμένα και είναι έτοιμη, ντυμένη με τα κυνηγετικά.
Σε λίγο είμαι και εγώ έτοιμος.
«Τα έχεις όλα έτοιμα;» με ρωτάει η Παναγιώτα.
«Είναι έτοιμα από την Αθήνα» της απαντώ.
«Μπλόκ, στυλούς, κινητά, φωτογραφικές, όλα έτοιμα;» ξαναρωτάει.
«Μην με πρίζεις, τρία χρόνια που κάνουμε αυτή τη δουλειά, έχω ξεχάσει τίποτα;»
Έξω νύχτα ακόμα, το χωριό κοιμάται ήσυχο, με ανοιχτά παράθυρα για δροσιά. Μπορεί το καλοκαιράκι να τελειώνει, όμως η ζέστη, ζέστη.
Η Αθήνα βέβαια ψήνεται, γι’αυτό το τηλεφώνημα του Χρόνη, του ταμία του κυνηγετικού συλλόγου και καλού φίλου, πρωινό Δευτέρας, ήταν δροσιά.
«Να σε υπολογίζω για το Σάββατο το πρωί μαζί με την Παναγιώτα, έτσι;» με ρώτησε ο Χρόνης στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής.
«Θέλει και’ ρώτημα ρε Χρόνη;» απαντώ.
Ένα ταξιδάκι μέχρι το χωριό δε θα μας πείραζε. Άλλωστε η βοήθειά μας στον σύλλογο όποτε μας χρειαστεί είναι χαρά για εμάς, όπως και για τα υπόλοιπα μέλη που τα τελευταία χρόνια είναι πολλά.
Από τότε που άλλαξε το καθεστός στο κυνήγι και οι ιδέες τόσων χρήσιμων ανθρώπων άρχισαν να γίνονται πράξη, ήρθαν τα πάνω κάτω.
Θυμάμαι ακόμα την κουβέντα της Υπουργού όταν μας είχε καλέσει στο υπουργείο, και ήμουν και εγώ παρόν, αφού είχα φιλοξενήσει όλα τα παιδιά του συμβουλίου του συλλόγου σπίτι μου.
«Περιμένω πολλά από εσάς» μας είχε πεί, «Η βοήθεια του Υπουργείου σε όποια ιδέα σας πιστεύετε ότι θα βοηθήσει το περιβάλλον και την πανίδα του τόπου σας, είναι δεδομένη» συνέχιζε η Υπουργός, «Οι άνθρωποι του τμήματος θήρας έχουν ανοικτά τηλέφωνα, μην διστάσετε να τους ενοχλήσετε.»…
«Να, τα παιδιά» με επανέφερε η Παναγιώτα από τις σκέψεις μου.
Άραξα στο πλάτωμα, και μετά από τις αγκαλιές και τα φιλιά ανοίξαμε τα θερμός να πιούμε λίγο καφεδάκι. Είχαμε λίγο χρόνο ακόμα μέχρι την έναρξη.
«Λοιπόν», άρχισε ο Χρόνης, «Γιάννης, Μήτσος, ξεκινάνε για Καστρί. Σταύρος, Χρήστος, Άνω Παναγιά» …
Σε λίγο όλοι ήξεραν τα πόστα τους, μαζί και εμείς.
Με πείραξε λίγο αυτό το: «Τους Αθηναίους πρέπει να τους στέλνουμε στα ισάδια», που πέταξε γελώντας ο Χρόνης, χτυπώντας την ολίγο προεξέχουσα μπάκα μου, αλλά το προσπέρασα και εγώ γελώντας.
«Ναί Χρόνη μου, θα σε δώ και σένα την πρώτη του Οκτώβρη που θα σε σπρώχνω για να φτάσεις το φερμαρισμένο σκύλο σου», του αντιγύρισα.
Ξεκινήσαμε γρήγορα γρήγορα γιατί σε λίγο θα ξημέρωνε και αφήσαμε τα πειράγματα για αργότερα.
«Ραντεβού στο παρατηρητήριο του συλλόγου ρεεέ» φώναζε ο Λάζος, ο πρόεδρος, φεύγοντας και από πίσω όλοι μας ξεκινούσαμε για διαφορετικές κατευθύνσεις.
Πότε ανέβηκε ο ήλιος, πότε σώθηκε το νερό, πότε γυρίσαμε με την Παναγιώτα στο αυτοκίνητο, ούτε που το κατάλαβα.
Το είχαν καταλάβει καλά όμως τα πόδια μου που στο τέλος είχαν αρχίσει να μην υπακούουν. Σα να είχε δίκιο ο Χρόνης, σκέφτηκα, και αμέσως σήκωσα τα μάτια στην Παναγιώτα γιατί μου φάνηκε ότι σκέφτηκα φωναχτά. Μπά, ιδέα μου....μην μας πάρει στο ψιλό τώρα και η γυναίκα.
Στο παρατηρητήριο γινόταν χαμός.
Τα τραπέζια είχαν στρωθεί και οι γυναίκες ομολογώ είχαν κάνει καλή δουλειά. Τι ήθελες και δεν υπήρχε.
Αφού μου έδωσε το μπλοκάκι, μπήκε και η δικιά μου μέσα να βοηθήσει.
Μαζεύτηκαν επιτέλους όλα τα παιδιά και ο πρόεδρος άρχισε την καταμέτρηση.
Μήτσος-Γιάννης: είκοσι τρία πουλιά.
Σταύρος-Χρήστος: τριάντα ένα.
Σε λίγη ώρα είχε τελειώσει η καταμέτρηση. Εφέτο πήγαν καλά οι γέννες.
Οι μάνες Γκρέκες έκαναν καλή δουλειά. Αλέκτορις Γκρέκα είναι αυτή, θεά, υπέροχη, λεβέντισσα.
Είχαμε βάλει και εμείς όμως το χέρι μας, κάτι σπορές, κάτι νερά, κάτι καταπολεμήσεις επιβλαβών, όλα καλά, δόξα το θεό.
Από τότε που ξεκινήσαμε την συνεργασία με τους Γάλλους συνάδελφους και μας είπαν δυό τρία μυστικά, και από τότε που ένας τρελός Έλληνας κατάφερε και εξέθρεψε πετροπέρδικα σε αιχμαλωσία, άλλαξαν πολλά.
Βέβαια για να λέμε και του στραβού το δίκιο, βοήθησαν και οι άνθρωποι του υπουργείου.
Μόλις μαθεύτηκε το γεγονός δεν έχασαν καιρό, χρηματοδότησαν τους συλλόγους και με μπροστάρη τον τρελο-εκτροφέα έγινε το θαύμα.
Τι τα θυμήθηκα πάλι αυτά τώρα; Το νερό πλέον έχει μπεί στο αυλάκι, δεν γυρίζει πίσω.
Βοηθάμε και εμείς οι Αθηναίοι όπως μπορούμε αφού ενισχύουμε τον σύλλογο της περιοχής που κυνηγάμε.
Να, τον προηγούμενο μήνα μού έστειλε επιστολή ο γραμματέας μας ζητώντας μου μια μικρή ενίσχυση για να πάρουμε καινούρια υνιά για το τρακτέρ μας, για τις σπορές μας.
Έγινε ΚωτσοΜπίκο, έλεγα να πάρω εφέτο καινούρια Μέιντλ αλλά δεν πειράζει, θα την βγάλω με τα παλιά, πρώτα οι περδικές μας να είναι καλά. Αν δεν έχεις πέρδικες τι να τα κάνεις τα Μέιντλ, να πάς βόλτα στην πλατεία;
«Πέτρο» με σκουντάει ο Κώτσος την ώρα που ήμουν έτοιμος να καρφώσω ένα κομμάτι κοτόπιτα, «πάρε και αυτό το φάκελο, έλεγα να στον στείλω, αλλά μιάς και ήρθες θα μου δώσεις την χαρά να σε δώ να γελάνε και τα μουστάκια σου.»
Ανοίγω τον φάκελο και τι να δώ; Επιτέλους κρατούσα στα χέρια μου την πολυπόθητη βεβαίωση του συλλόγου για να μπορέσω να αγοράσω το ραβδωτό που ήθελα!
Εδώ και έναν χρόνο παλεύω με τα σεμινάρια του συλλόγου. Σε κάθε ταξίδι μας έκανα και τρείς ώρες μάθημα και να που ήρθε η ώρα να μπορώ να ελπίζω σε ένα κυνήγι αγριόχοιρου με την παρέα.
Βρέ πώς περνά η ώρα όταν είσαι με καλή παρέα.
«Άντε παιδιά, την κάνουμε με την Παναγιώτα γιατί καλό το τσιπράκι και η παρέα σας αλλά έχουμε και άλλο γύρο το βράδυ με προβατίνα στα ξαδέρφια και πρέπει να ξεκουραστούμε λίγο.»
Το κρεβάτι στο χωριό μου φαίνεται βάλσαμο. Δυό ωρίτσες μεσσημεριανός ύπνος είναι ότι πρέπει μετά από τόση κούραση.

Μπά, τι έγινε, με πήρε ο ύπνος μάλλον γιατί έξω είναι πίσα σκοτάδι.
Ρε τις άτιμες γυναίκες, αφού της είπα δυό ωρίτσες μόνο να μ’ αφήσει να ξεκουραστώ. Όταν θα σε πάω στην Αθήνα, θα δείς κυρά-πέτρενα!

Μα για στάσου… Στο χωριό δεν έχουμε πλάσμα τηλεόραση φάτσα στο κρεβάτι, τι στο διάολο, όνειρο έβλεπα;
Τι όνειρο, δε λές εφιάλτη καλύτερα, άκου σύλλογος στο χωριό, καταμέτρηση πέτροπέρδικας και αηδίες.
Ρε τι σου φτιάχνει ο σκατογένης στον ύπνο σου. Κάναμε λέει και αδελφοποίηση με τους Γάλλους κυνηγούς, φτού φτού φτού, ρε με τους κουτόφραγκους; Τι να μας πούν και αυτοί για το κυνήγι, ρε με τα καπελάκια τους με τα φτεράκια οι κοκότες, φτού φτού φτού.
Πώς την έλεγαν; Αλέκτροφιξ, όχι, αλέκτρονις, πάλι όχι, δεν πάει στο διάολο όπως και να την λένε.
Άκου καταμέτρηση, εφιάλτης σου λέω, εφιάλτης.
Άσε τα παιδιά στο χωριό να παλεύουν, ξέρουν αυτά, τι να με κάνουν εμένα;
Άκου ραβδωτό, εγώ δεν ξέρω που έχω την καραμπίνα από πέρσι, μπορεί να είναι στο χωριό δε θυμάμε τώρα, νυστάζω κιόλας.
Τώρα που το θυμήθηκα πρέπει να ξεσφίξω και μιά τρύπα στη λαιμαργιά του μούργου, παραπάχεινε ο πούστης, αμ μου τρώει ένα σκασμό φαί, είναι και νεκρή περίοδο, τι να σου κάνει.
Μπαάά δεν έχει, άμα και φέτο μου κάνει νερά θα πάει στον μπάρμπα Κίτσο να φυλάει τα πρόβατα.
Πω πω, πίσα σκοτάδι έξω, αργεί και να ξημερώσει, ξαγρύπνησα τώρα.
Μωρέ άμα απαγορέψουν το κυνήγι εφέτο θα τους πάρει και θα τους σηκώσει. Κάτι θα’χει γίνει τώρα αλλά δεν μπορεί να τα μαθαίνεις και όλα. Θα περάσω από το καφενείο αύριο, κάτι θα μάθω.

Ας γυρίσω πλευρό μήπως και με πά


ρει ξανά ο ύπνος, αργεί και να ξημερώσει ρε παιδί μου.

Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Έναρξη κλειστής κυνηγετικής περιόδου 2011

Μπορεί η κυνηγετική περίοδος να τελείωσε για όλους. Μπορεί κάποιοι να πέταξαν τα όπλα τους σε ένα σεντούκι ή να τα κρέμασαν πίσω από την πόρτα, ακόμα και με τις σφύρες οπλισμένες.
Μπορεί κάποιοι ήδη να έχουν αλλάξει την τροφή του σκύλου τους με μιά πάμφθηνη, ίσα ίσα για να μην ψοφήσει από την πείνα (έτσι κι αλλιώς θα το λύσουν το Σεπτέμβριο πάλι).
Για κάποιους όμως το μόνο που άλλαξε είναι η απουσία όπλου στις συνεχιζόμενες εξόδους στην φύση.
Μπροστά μας ανοίγεται μια περίοδος, όπου η ενασχόληση με την φύση, τα θηράματα, τα κυνηγόσκυλα και τα όπλα συνεχίζεται με διαφορετικό τρόπο.
Την περίοδο αυτή, πρώτα πρώτα πρέπει να ασχοληθούμε με τον πιστό μας σύντροφο, φροντίζοντας την υγεία του, την σωστή διατροφή του και τις συχνές εξόδους του στο βουνό.

Ακόμα οι μπεκάτσες δεν έχουν φύγει όπως και ορισμένα ορτύκια, που ξέρουμε που πιάνουν από άλλες χρονιές.

Το ίδιο γίνεται και με τα λαγόσκυλα.
Αν εξαιρέσουμε την περίοδο της άνοιξης που το ενδημικό μας θήραμα (λαγός, πέρδικα) αναπαράγεται και απαγορεύεται να το ενοχλούμε, όλο τον υπόλοιπο καιρό μπορούμε να κρατάμε σε φόρμα τα σκυλάκια μας και τις φωτογραφικές μας ικανότητες.
Όλοι οι όμιλοι σκύλων κυνηγετικών φυλών, διοργανώνουν αγώνες, είτε μορφολογίας είτε κυνηγετικών ικανοτήτων, όπου μπορούμε να πάρουμε μέρος ή να παρακολουθούμε ως θεατές.
Επίσης πολλοί από αυτούς διοργανώνουν σεμινάρια για εμπλουτισμό γνώσεων των μελών τους.


Όσοι έχουν κουτάβια, αρχίζουν την εκπαίδευση σιγά σιγά χρησιμοποιώντας θήραμα εκτροφείου και βλέπουν τα σκυλάκια τους να μεταμορφώνονται κυνηγετικά, και να τους χαρίζουν μέσα από τα μαθήματα, ωραίες στιγμές και όνειρα για το μέλλον.


Οι κυνηγετικοί μας σύλλογοι σίγουρα θα έχουν ανάγκη από χέρια για σπορές, διάφορες κατασκευές, και για ξεδίψασμα των θηραμάτων κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Βέβαια εδώ που τα λέμε, μακάρι όλοι οι κυνηγετικοί σύλλογοι να τα έκαναν αυτά, όμως με παρακίνηση δική μας και με προβολή των ''λίγων'' πιστεύω θα σηκωθούν από τις καρέκλες τους και οι ''πολλοί''.
Όσον αφορά τα όπλα, υπάρχουν τα σκοπευτήρια (έστω και αυτά τα λίγα) όπου μπορούμε να ασχοληθούμε, να δοκιμάσουμε και να περάσουμε ευχάριστα λίγες ώρες με το όπλο και τους φίλους μας.

Τέλος του μήνα θα επισκεφθούμε και την καθιερωμένη πια κυνηγετική έκθεση Diana, για να χαζέψουμε διάφορα κυνηγετικά είδη, να δούμε από κοντά το όπλο που ενδεχομένως να θέλουμε να αποκτήσουμε, και να παρακολουθήσουμε ομιλίες σεμινάρια και εκθέσεις μορφολογίας σκύλων.

Βλέπουμε λοιπόν ότι η κυνηγετική περίοδος μπορεί να τελείωσε, δεν τελείωσε όμως η ενασχόλησή μας με την αγαπημένη μας δραστηριότητα.
Καλή έναρξη λοιπόν και καλή σαρακοστή σε όλους.

Πρόγραμμα Άρτεμις


Το πρόγραμμα Άρτεμις, είναι ένας μηχανισμός παρακολούθησης της θηραματικής συνάντησης-κάρπωσης, του κάθε κυνηγού που συμμετέχει.
Ο κυνηγός, συμπληρώνοντας το ημερολόγιο της τρέχουσας κυνηγετικής χρονιάς, ενημερώνει την επιστημονική ομάδα του προγράμματος για το πόσα θηράματα του κάθε είδους συνάντησε στις κυνηγετικές του εξόδους και πόσα από αυτά θήρευσε.
Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε την χρησιμότητα και τις προοπτικές του προγράμματος.
Είναι φανερό ότι έχουμε στα χέρια μας ένα εργαλείο με το οποίο μπορούμε να βγάζουμε σίγουρα αποτελέσματα για την ποσότητα των θηραμάτων ανά την Ελλάδα.
Αυτό που πρέπει να τονίσουμε είναι ότι θα πρέπει να συμμετέχουν σε αυτή την προσπάθεια όλοι οι κυνηγοί.
Εδώ δεν χωράει καμιά δικαιολογία για την μη συμμετοχή.
Το έντυπο του στατιστικού ερωτηματολογίου διανέμεται από όλους τους κυνηγετικούς συλλόγους, από ορισμένα καταστήματα κυνηγετικών ειδών (που σέβονται το αντικείμενο που τους δίνει ψωμί) και από την ΚΣΕ.
Εφόσον συμπληρώσει κάποιος για πρώτη φορά το έντυπο και το στείλει στην επιστημονική ομάδα, τον επόμενο χρόνο του έρχεται το νέο έντυπο ταχυδρομικώς στην διεύθυνσή του.
Το συμπληρωμένο έντυπο αποστέλλεται με τον προπληρωμένο φάκελο που δίνεται μαζί με το ερωτηματολόγιο.
Αυτό πού είναι πιο σημαντικό από όλα και που φυσικά πρέπει να εννοείται, είναι ότι στο ερωτηματολόγιο γράφουμε πάντα την αλήθεια για την θηραματική μας κάρπωση.
Το τι θα γράψουμε δεν θα το δει κανένας εκτός από την επιστημονική αμάδα του Άρτεμις, άρα δεν είναι μέσο απόδειξης της κυνηγετικής μας δεινότητας.
Το λέμε αυτό διότι δεν έχει βγεί άδικα η φήμη για τους κυνηγούς και τους ψαράδες.
Δεν πρέπει λοιπόν να ξεχαστούμε. Σήμερα κιόλας θα συμπληρώσουμε και θα στείλουμε το έντυπο, για να έχουμε κυνήγι και αύριο.


Τα στατιστικά αποτελέσματα ανά θήραμα μέχρι την προηγούμενη χρονιά


Σάββατο 12 Μαρτίου 2011

Περί λειόκαννων

Από την αρχή της ιστορίας του ανθρωπίνου γένους, το αντικείμενο με το οποίο ήταν άρρηκτα συνδεδεμένος ο άνθρωπος ήταν το όπλο.
Αντικείμενο συλλογής τροφής, επιβίωσης, άμυνας, πέρασε πολλά στάδια εφευρέσεων και τροποποιήσεων μέχρι να φτάσει στις μέρες μας στην μορφή που ξέρουμε.
Στην αρχή με δραστικό βεληνεκές μερικών μέτρων(μαχαίρια, ακόντια, τόξα) προορίζονταν για εξεύρεση τροφής και άμυνα από τα άγρια θηρία.
Στην συνέχεια καθώς η ανάγκη το επέβαλε, οι ανακαλύψεις ήταν πολλές και σοβαρές.
Η κινητήριος δύναμη των σύγχρονων πλέον όπλων (εκρηκτική σκόνη), εμφανίζεται από αναφορές περί τον δωδέκατο αιώνα στην Κίνα.
Το πρώτο λειόκαννο κανόνι εμφανίστηκε τον 15ο αιώνα με ‘’πρωτόγονες’’ ακόμα μεθόδους λειτουργίας.
Η μεγαλύτερη ανάπτυξη στα λειόκαννα επήλθε μεταξύ 1800-1900 και αργότερα.
Ανακαλύφθηκε το φυσίγγιο κεντρικής πυροδότησης, το λειόκαννο εσωτερικών σφυρών που όπλιζαν με το άνοιγμα του όπλου (Άνσον και Ντίλι 1875), και πλήθος άλλων καινοτομιών, με τελευταίες αυτές του John Browning στα γνωστά αλληλεπίθετα (super posse), μονή σκανδάλη κλπ.
Η αγάπη προς τα κυνηγετικά λειόκαννα είναι ένα πάθος αδιαμφισβήτητο και γνώριμο σε όλους τους οπλόφιλους της γης Είναι ο φόρος τιμής που αποδίδουμε σε όλους αυτούς που για αιώνες έως και τις μέρες μας, είναι σκυμμένοι πάνω από μια μέγκενη και με μια λίμα ή ένα κοπίδι στο χέρι, μεταφέρουν για χιλιάδες εργατώρες το πάθος και το μεράκι τους πάνω στο κρύο μέταλλο, δίνοντάς του μορφή και ψυχή.
Η γοητεία που ασκεί ένα λειόκαννο πάνω μας δεν έχει σχέση με το αν μπορούμε να το αποκτήσουμε ή όχι, παράγεται από αυτό καθ’ αυτό το αντικείμενο άσχετα με την χρήση του ή μη.
Ένα μεγάλο ωραίο σπίτι όπως και ένα ακριβό αυτοκίνητο δεν είναι άχρηστα αντικείμενα επειδή εμείς δεν μπορούμε να τα αποκτήσουμε.
Ο βαθμός γοητείας που εκπέμπει ένα όπλο είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων.
Ένας από αυτούς είναι και ο τρόπος κατασκευής του.
Τα λειόκαννα χωρίζονται (εκτός από τις τρεις κατηγορίες, πλαγιόκαννα-αλληλεπίθετα-αυτογεμή) σύμφωνα με τον τρόπο κατασκευής τους, σε αυτά που παράγονται από βιομηχανοποιημένη γραμμή παραγωγής, και στα χειροποίητα.
Ποια η διαφορά όμως, αφού και τα δύο κάνουν την δουλειά για την οποία προορίζονται, να καταβάλουν το θήραμα, να πετυχαίνουν τον στόχο.
Το λειόκαννο σαν σύνολο αποτελείται από δεκάδες κομμάτια μετάλλου και ξύλου.
Το μέγεθος των μεταλλικών εξαρτημάτων ξεκινά από μερικά χιλιοστά του μέτρου και φτάνει στο μεγαλύτερο κομμάτι που είναι οι κάννες.
Τα ξύλινα μέρη του όπλου, το κοντάκι και ο ξυστός (πάπια), δημιουργούνται από ρίζες καρυδιάς ειδικά επεξεργασμένες και φινιρισμένες.
Η διαφορά βρίσκεται λοιπόν στον τρόπο κατασκευής και συναρμολόγησης αυτών των κομματιών.
Στα μέν όπλα μαζικής παραγωγής όλες οι εργασίες γίνονται από αυτόματες μηχανές όπου ο άνθρωπος έχει απλώς την επίβλεψη και τον τελικό έλεγχο.
Στα δέ χειροποίητα ο άνθρωπος έχει τον πρώτο λόγο σε όλες τις εργασίες. Από το να παρθούν τα μέτρα του σωματότυπου του πελάτη, από την κατασκευή, λείανση και τοποθέτηση των εξαρτημάτων, απο την επιλογή των ποιοτικότερων ξύλων, έως τον τελικό έλεγχο. 
Κάπου εκεί παρεμβάλλεται και η εργασία του ‘’στολίσματος’’ του όπλου που για τους περισσότερους από εμάς κατέχει ίσως την σημαντικότερη θέση μαζί με την ομορφιά και την μαγεία των ‘’νερών’’ του ξύλου, στην ιεραρχία των ‘’ιερών ‘’ εργασιών ενός χειροποίητου όπλου.
Σε ένα εργαστήριο κατασκευής τέτοιων όπλων, η ποιότητα των υλικών, η εμπειρία των μαστόρων, η ποιότητα της εργασίας τους, η αφοσίωσή τους, θα πρέπει να βρίσκονται ανα πάσα στιγμή στο ύψιστο σημείο ώστε το αποτέλεσμα να είναι τέλειο.
Θα πρέπει το αντικείμενο όχι μόνο να είναι λειτουργικό, αλλά τα δεκάδες μικροεξαρτήματα που το αποτελούν, να κάνουν ακριβώς τις ίδιες κινήσεις κάτω από υπερβολικές πιέσεις αερίων, κάτω από ακραίες καιρικές συνθήκες και για πάρα πολλές δεκαετίες.
Για αυτό το αποτέλεσμα, τα μεγάλα ονόματα της οπλοκατασκευής έχουν μοχθήσει πολύ και πιστέψτε με έχουν κερδίσει το ‘’βαρύ όνομά τους’’ επάξια.
Πιστεύω να σας έδωσα να καταλάβετε, το γιατί κρατώντας και επωμίζωντας ένα τέτοιο όπλο, γευόμαστε την γοητεία του, έστω και αν δεν είναι δικό μας.