Παραπληροφόρηση του Ευρωκοινοβουλίου από τους Οικολόγους Πράσινους: Λάθος ή σκοπιμότητα;

ΩΡΙΩΝ - Το ΔΙΚΤΥΟ των ΚΥΝΗΓΩΝ
Κρήτης 2, 15127, Μελίσσια-Αθήνα
www.orion.net.gr orion@orion.net.gr
Αθήνα, 10/04/2012

Προς: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Γραφείο του ΕΚ στην Ελλάδα
Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Κοιν: Κόμμα Οικολόγων Πράσινων

Θέμα: Παραπληροφόρηση του Ευρωκοινοβουλίου από τους Οικολόγους Πράσινους: Λάθος ή σκοπιμότητα;
Αξιότιμοι κύριοι,

πρόσφατα ήλθε σε γνώση μας η απάντηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην ερώτηση του πρώην ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων κου Τρεμόπουλου προς την ΕΕ, σχετικά με το υπό κατασκευή φράγμα του Νεστορίου στον ποταμό Αλιάκμονα. Μελετώντας την ερώτηση στην επίσημη ιστοσελίδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, διαπιστώσαμε ότι υπάρχει ένα τερατώδες σφάλμα στον υπολογισμό της έκτασης που υποτίθεται ότι κινδυνεύει με καταστροφή. Το σφάλμα έγινε είτε από το κόμμα των Οικολόγων Πράσινων είτε από κάποια Υπηρεσία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Συγκεκριμένα, η έκταση της υπό δημιουργία τεχνητής λίμνης είναι περίπου ογδόντα (80) εκτάρια, σύμφωνα με τα επίσημα και εγκεκριμένα σχέδια των μελετών του έργου. Όμως, στο κείμενο της ερώτησης του κ.Τρεμόπουλου που έχει αναρτηθεί στην επίσημη ιστοσελίδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και είναι στην διάθεση και χρήση των υπηρεσιών και των εμπειρογνωμόνων που θα απασχοληθούν με την υπόθεση αυτή, αναφέρεται ότι οι υπό καταστροφή δασικές εκτάσεις που θα κατακλυσθούν από την τεχνητή λίμνη των ογδόντα (80) εκταρίων, είναι χιλιάδες εκτάρια κάτι που είναι καταφανώς αδύνατο να συμβεί στην πραγματικότητα.

Μια τέτοια τερατώδης υπερβολή στα «αποδεικτικά στοιχεία» που βασίζεται το σκεπτικό της ερώτησης, ανεξάρτητα αν οφείλεται σε σκόπιμη παραπληροφόρηση όπως εύλογα αναρωτιέται η τοπική κοινωνία, ή οφείλεται σε κάποιο μεταφραστικό λάθος, είναι πολύ σημαντικό στοιχείο για να αφεθεί να αιωρείται ως κατηγορία εναντίον της χώρας μας χωρίς επανόρθωση. Δεν θα έπρεπε σε καμιά περίπτωση οι επίσημες υπηρεσίες της ΕΕ να υιοθετήσουν την απαράδεκτη περιγραφή αυτή, την καταστροφή δηλαδή χιλιάδων εκταρίων δάσους, στα επίσημα κείμενα τους.

Όπως φαίνεται όμως από το κείμενο της απάντησης, η Επιτροπή θα ερευνήσει την υπόθεση για να εξακριβώσει εάν τηρήθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι στην μελέτη του φράγματος, αποδεχόμενη ουσιαστικά τον απερίγραπτο ισχυρισμό του κ.Τρεμόπουλου, ότι ένα φράγμα με δημιουργία τεχνητής λίμνης 80 περίπου εκταρίων, θα κατακλύσει δασικές εκτάσεις χιλιάδων εκταρίων. Θα έπρεπε κατά αρχάς η Επιτροπή να διαπιστώσει από την πρώτη ανάγνωση της ερώτησης ότι υπάρχει ένα (σκόπιμο ή μή) λάθος στον υπολογισμό και στην αναγραφή των εκτάσεων. Προφανώς θα έπρεπε, τόσο στην ερώτηση όσο και στην απάντηση, το εμβαδό της λίμνης και της υπό κατάκλυση έκτασης να αναφέρονται με την ίδια μονάδα μέτρησης, ώστε να διευκολύνεται η αξιολόγηση του θέματος.

Δικαιολογημένα θα αναρωτιέται ο κάθε καλόπιστος πολίτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ότι εάν η Επιτροπή και οι αρμόδιες υπηρεσίες της δεν μπορούν να διακριβώσουν από πρώτη ανάγνωση την ταύτιση του εμβαδού 800.000 τετραγωνικών μέτρων και 80 εκταρίων έκτασης, και πρέπει να ζητούν από αρμόδιους φορείς και υπηρεσίες να δικαιολογήσουν τα αυτονόητα και να αποδείξουν ότι δεν μπορεί μία τεχνητή λίμνη 80 εκταρίων να κατακλύσει χιλιάδες εκτάρια δάσους, είμαστε έρμαια της παραπληροφόρησης, της κινδυνολογίας και των σκοπιμοτήτων των κάθε λογής περιβαλλοντικών ΜΚΟ. Οι οποίες ΜΚΟ δεν διστάζουν να χρησιμοποιούν ψευδή στοιχεία και να κινδυνολογούν σε όλα τα επίπεδα. Δυστυχώς, με λύπη διαπιστώνουμε ότι κατορθώνουν να παραπλανούν και να παρασύρουν στους καταφανώς ψεύτικους ισχυρισμούς τους ακόμη και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Από τις αρμόδιες Υπηρεσίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής περιμένουμε να διορθώσουν, εάν έχει γίνει από την πλευρά τους, όπως ισχυρίζεται ο κ.Τρεμόπουλος στην ανακοίνωσή του, το πρόδηλο "λάθος" στην Αγγλική εκδοχή της ερώτησης, ώστε να επανέλθει το θέμα (και το φράγμα) στις πραγματικές του διαστάσεις. Παράλληλα, περιμένουμε να γίνουν οι κατάλληλες ενέργειες για την ενημέρωση όλων όσων έλαβαν γνώση της ερώτησης αυτής, υπηρεσίες και φυσικά πρόσωπα, οι οποίοι θα κληθούν να δώσουν τις ανάλογες εξηγήσεις ή θα καταθέσουν την άποψη τους κατά την έρευνα της υπόθεσης που προαναγγέλθηκε στην απάντηση της Επιτροπής. Ελπίζουμε ότι η Επιτροπή θα επιληφθεί του σοβαρού αυτού θέματος παραπληροφόρησης και θα περιμένουμε κάποιο επίσημο έγγραφο που θα ξεκαθαρίζει οριστικά το θέμα.

Από την πλευρά των Ελλήνων Οικολόγων Πράσινων, μετά το αρχικό δελτίο μας για την υπόθεση του φράγματος στο Νεστόριο, εκδόθηκε ανακοίνωση με την υπογραφή του κ.Τρεμόπουλου. Στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι πρόκειται για οφθαλμοφανές λάθος της... μετάφρασης. Αραγε, ο κ.Τρεμόπουλος, ο οποίος βιάστηκε να απαντήσει στο δελτίο μας, έκανε κάποια ενέργεια προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να διορθωθεί το μεταφραστικό "λάθος"; Μάλλον όχι, κρίνοντας από το γεγονός ότι το "λάθος" παραμένει ακόμα και σήμερα στη σελίδα του Ευρωκοινοβουλίου. Αλλωστε το "λάθος" φαίνεται ότι βολεύει και τους σκοπούς της ερώτησης... Επιπλέον, ο κ.Τρεμόπουλος αποκρύπτει το γεγονός ότι και στο Ελληνικό κείμενο της ερώτησής του υπάρχει αντίστοιχο λάθος. Ίσως όχι τόσο μεγάλο όσο στην αγγλική εκδοχή αλλά υπαρκτό. Ας μας εξηγήσει ο κ.Τρεμόπουλος, πώς είναι δυνατό, μια λίμνη 823 στρεμμάτων να κατακλύσει "χιλιάδες στρέμματα παραγωγικού δάσους", όπως επί λέξη αναφέρει στην ερώτησή του.

Αν δε με τόση ευκολία και επιπολαιότητα ένα απλό «οφθαλμοφανές» λάθος πολλαπλασιάζει την έκταση μιας τεχνητής λίμνης δεκάδες φορές και αυτό τελικά εξυπηρετεί την κινδυνολογία και την παραπληροφόρηση, ποιός μπορεί να μας διαβεβαιώσει ότι δεν υπάρχουν και άλλα παρόμοια «λάθη» σε παρόμοιες παρεμβάσεις που δεν είναι οφθαλμοφανή; Και κυρίως, δεν έχει γίνει κατανοητό για ποιό λόγο έγινε όλη αυτή η γεωμετρική προσπάθεια του κ.Τρεμόπουλου ή του «μεταφραστή» να μετατρέπει τις εκτάσεις, την μια φορά σε τετραγωνικά μέτρα, την άλλη σε στρέμματα και με κάθε ευκολία στο τέλος σε εκτάρια χρησιμοποιώντας κάθε φορά διαφορετική μονάδα μέτρησης για την ίδια επιφάνεια, ενώ η στοιχειώδης λογική απαιτεί η σύγκριση και ο υπολογισμός από έναν επιστήμονα και τεχνοκράτη να γίνεται στην ίδια μονάδα μέτρησης και αναφοράς. Ιδίως όταν πρόκειται να εκτιμηθούν και να συγκριθούν περιβαλλοντικές επιπτώσεις και οφέλη ενός έργου.

Θα περιμέναμε από το κόμμα των Οικολόγων Πράσινων και το νέο ευρωβουλευτή κ.Ν.Χρυσόγελο να επιδείξει την πρέπουσα ευαισθησία και ενδιαφέρον για την χώρα του, η οποία κατηγορήθηκε με ψευδή στοιχεία στο Ευρωκοινοβούλιο από τον προκάτοχό του κ.Μ.Τρεμόπουλο, και να ζητήσει ο ίδιος την διόρθωση των στοιχείων της ερώτησης αυτής, ώστε να πειστεί η τοπική κοινωνία και όλοι οι Έλληνες πολίτες ότι πραγματικά ενδιαφέρονται για την χώρα μας και τα συμφέροντα της, και δεν εξυπηρετούν άλλες άγνωστες σκοπιμότητες παραπληροφορώντας και κινδυνολογώντας με αβάσταχτη ελαφρότητα.

ΩΡΙΩΝ

Κυνηγώντας λαθροκυνηγούς στα βουνά της Μεσσηνίας

Αυξημένη λαθροθηρία για αγριογούρουνα και λαγούς αντιμετωπίζουν φέτος οι θηροφύλακες στα βουνά της Μεσσηνίας. Το έργο τους είναι δύσκολο κι επικίνδυνο, καθώς άοπλοι πραγματοποιούν ελέγχους σε ενόπλους - και δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν απειληθεί ή έχουν δεχτεί πυροβολισμούς από λαθροκυνηγούς. Το βουνό όμως δεν κρύβει μόνο κινδύνους, αλλά και... ερωτικές κρυψώνες: Σχεδόν καθημερινά είναι τα συναπαντήματα των θηροφυλάκων με ζευγαράκια που απολαμβάνουν τη… βόλτα τους στο βουνό, ειδικά όταν έχει πέσει το σκοτάδι.
Πέρα όμως από τα αυτά τα νυχτοπερπατήματα, τα οποία αντιμετωπίζουν φυσικά με χιούμορ οι θηροφύλακες, η αποστολή τους έχει να κάνει με τα νυχτοπερπατήματα κυρίως των λαθροκυνηγών: Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει αρκετές συλλήψεις κι έχουν υποβληθεί πολλές μηνύσεις σε βάρος παράνομων, πολλοί από τους οποίους μάλιστα παρουσίασαν και ακραία συμπεριφορά - είτε κυνηγώντας με δόκανα, συρμάτινες θηλιές, κράχτες και άλλα τέτοια παράνομα μέσα, είτε απειλώντας τους θηροφύλακες και πυροβολώντας εναντίον τους...
Στη Μεσσηνία δραστηριοποιούνται 10 θηροφύλακες εκ των οποίων οι 7 είναι ομοσπονδιακοί. Από τους υπόλοιπους οι 2 είναι εποχιακοί κι ο 1 μόνιμος σε Κυνηγετικούς Συλλόγους.
Ομοσπονδιακοί είναι οι: Βασίλης Μπάκας (Χαρακοπιό), Κώστας Κατσαρελάς (Φιλιατρά), Δημήτρης Φωτεινόπουλος (Κυπαρισσία), Δημήτρης Μαλαπάνης (Καλαμάτα), Γιώργος Γιαννακόπουλος (Μεσσήνη), Γιώργος Καλδής (Πύλο), Δημήτρης Ηλιόπουλος (Μελιγαλά).
Ο Παναγιώτης Κουρούπης είναι μόνιμος και ο Κώστας Κωνσταντόπουλος εποχιακός στον Κυνηγετικό Σύλλογο Καλαμάτας, ενώ εποχιακός στον Κυνηγετικό Σύλλογο Μελιγαλά είναι ο Χρήστος Νιάρχος.


Μερικά από τα πρόσφατα άσχημα περιστατικά μεταξύ θηροφυλάκων και λαθροκυνηγών, τα οποία μας διηγήθηκαν, έχουν ως εξής:
• Ενας Ελληνας κυνηγός με άδεια έβρισε το θηροφύλακα που πραγματοποίησε έλεγχο στον Ρουμάνο που κυνηγούσε μαζί του χωρίς να έχει κυνηγετική άδεια. Και οι δυο τους οδηγήθηκαν στο Αυτόφωρο και καταδικάστηκαν σε 8 και 7 μήνες φυλάκιση αντίστοιχα και σε 600 ευρώ πρόστιμο ο καθένας.
• Σε άλλη περίπτωση ο λαθροθήρας απείλησε με πιστόλι το θηροφύλακα και τον κυνήγησε στον Ταΰγετο! Ο δράστης και σε αυτή την περίπτωση συνελήφθη από την Υποδιεύθυνση Ασφαλείας Καλαμάτας κι εκκρεμεί η δίκη.
• Αλλος λαθροκυνηγός πήδηξε από την καρότσα του αγροτικού που ήταν εν κινήσει, όταν αντιλήφθηκε τους θηροφύλακες. Στα χέρια του κρατούσε τον προβολέα και την καραμπίνα του. Αυτός εξαφανίστηκε και την πλήρωσαν ο οδηγός και η έγκυος κοπέλα που ήταν συνοδηγός, σε βάρος των οποίων υποβλήθηκε μήνυση.
• Ενας άλλος κυνηγούσε με καραμπίνα και προβολέα στην άσφαλτο. Δε σταμάτησε σε μπλόκο των ομοσπονδιακών θηροφυλάκων και της ΟΠΚΕ και επίσης έχει μηνυθεί.

Ο Δημήτρης Μαλαπάνης είναι ο παλαιότερος από τους θηροφύλακες της περιοχής μας και, όπως επισημαίνει, όλοι οι συνάδελφοί του γνωρίζουν πολύ καλά το βουνό και πολλές φορές έχουν κληθεί να συνδράμουν σε διασώσεις και σε άλλες περιπτώσεις ανάγκης. "Περιμένουμε κάποια στιγμή μια αναγνώριση από την Πολιτεία" τονίζει, για να εξηγήσει τις συνθήκες δουλειάς τους: "Είναι δύσκολη με πολλούς κινδύνους γιατί έχει να κάνει σε ένα ποσοστό 95% με οπλοφόρους - οι οποίοι δε σημαίνει κατ' ανάγκη ότι είναι παράνομοι. Ευτυχώς οι παράνομοι αποτελούν ένα πολύ μικρό ποσοστό. Εχουμε όμως να αντιμετωπίσουμε και δύσκολες, αντίξοες συνθήκες, με κρύα, πάγους, χιόνια και πολύ περισσότερο αυτή την εποχή που ασκείται δασική κυνηγετική δραστηριότητα".
Οπως λέει: "Δυστυχώς η Πολιτεία έχει απαξιώσει το έργο που επιτελείται ακόμα και για τα Δασαρχεία, με συνέπεια οι οικονομικές δυσκολίες να μην επιτρέπουν σε ανθρώπους που έχουν διάθεση, να προσφέρουν πραγματικά. Ειδικά οι δασοφύλακες που ενδιαφέρονται κι έχουν διάθεση να προσφέρουν δεν έχουν τα οικονομικά μέσα να το κάνουν, γιατί δεν τους τα παρέχει η Πολιτεία".
Μια από τις μεγάλες δυσκολίες των θηροφυλάκων είναι το γεγονός πως άοπλοι έρχονται αντιμέτωποι με ενόπλους: "Οπως και να έχει, έχουμε ν' αντιμετωπίσουμε επικίνδυνους οπλοφόρους κι εμείς δεν οπλοφορούμε, είμαστε ανακριτικά όργανα. Η Πολιτεία οφείλει να δώσει όπλα στους θηροφύλακες".
Οπως αναφέρει ο Δ. Μαλαπάνης: "Πρέπει να ξέρουμε τι κάνει ο καθένας στο βουνό τη νύχτα. Σκοπός μπορεί να είναι μια βόλτα που δεν απαγορεύεται, μπορεί άλλοι να είναι κτηνοτρόφοι ή άλλοι να βρίσκονται εκεί για χίλιες δυο παράνομες δραστηριότητες και ύποπτες συναλλαγές. Υπάρχουν και περιπτώσεις παράνομης υλοτομίας, οι οποίες δεν είναι πολλές, αλλά παρατηρούνται". Οπως χαρακτηριστικά επισημαίνει: "Φαντάσου τι μπορεί να δει ένας άνθρωπος μόνος τους στις 3 τη νύχτα στο βουνό και να πρέπει να κάνει ελέγχους. Τι έχουν δει τα μάτια μας…".
Παρατηρεί τέλος ο κ. Μαλαπάνης πως ο κόσμος δεν γνωρίζει την ύπαρξη του θηροφύλακα, ως επάγγελμα, ιδιότητα, αλλά ούτε και τις αρμοδιότητές του - με συνέπεια πολλοί να εκπλήσσονται.
Οσον αφορά τη φετινή κυνηγετική περίοδο, σύμφωνα με τον κ. Μαλαπάνη μέχρι στιγμής πήγε πάρα πολύ καλά. Υπήρχαν πολλοί λαγοί και πάρα πολλά αγριογούρουνα, ενώ ειδικά φέτος σημειώθηκε αύξηση στον… κυνηγετικό τουρισμό, καθώς τα Σαββατοκύριακα ήρθαν στην περιοχή μας πολλές κυνηγετικές παρέες από το Ναύπλιο, την ορεινή Ναυπακτία και από άλλες περιοχές, ειδικά για αγριογούρουνα.

Ο Βασίλης Μπάκας έχει παρατηρήσει πως φέτος υπάρχει αύξηση της λαθροθηρίας λόγω της αύξησης του πληθυσμού του αγριόχοιρου. Αντίθετα, στις κυνηγετικές άδειες παρατηρείται ένα μικρό ποσοστό μείωσης. Στην Καλαμάτα έχουν εκδοθεί γύρω στις 270 άδειες λιγότερες από πέρυσι, οπότε ήταν γύρω στις 3.600 συνολικά. Αντίστοιχα, μειώσεις παρατηρούνται σε όλους τους Κυνηγετικούς Συλλόγους.
Οσον αφορά τα θηράματα, αυτές τις ημέρες φάνηκαν τσίχλες λόγω του χιονιού. Νωρίτερα δεν υπήρχαν λόγω της καλοκαιρίας.
Οσον αφορά τη δουλειά του θηροφύλακα, οι περισσότερες βάρδιες γίνονται νύχτα γιατί τότε γίνονται οι περισσότερες παρανομίες. Ηδη φέτος έχουν γίνει αρκετές συλλήψεις κι έχουν υποβληθεί πολλές μηνύσεις, ενώ από τα προηγούμενα χρόνια εκκρεμεί η εκδίκαση αρκετών σοβαρών υποθέσεων.
Το περασμένο καλοκαίρι σημειώθηκε γενικά μια αυξημένη παραβατικότητα. Βρέθηκαν και κατασχέθηκαν γύρω στις 20 συσκευές-κράχτες για ορτύκια, σε διάφορες περιοχές του νομού, κι έγιναν δύο συλλήψεις για κράχτες τσίχλας. Πριν από αρκετούς μήνες είχε συλληφθεί... αστυνομικός με δυο λαγούς στο αυτοκίνητό του, ενώ είχε συλληφθεί κι ένας λαθροκυνηγός την ώρα που σκότωνε το αγριογούρουνο που είχε πιάσει με συρμάτινη θηλιά.
Οπως εξηγεί ο κ. Μπάκας, γίνονται συλλήψεις, υποβάλλονται μηνύσεις, ενώ υπάρχει και η διαδικασία του αυτοφώρου. Σχετικά πρόσφατα μάλιστα υπήρξε μια περίπτωση όπου λαθροκυνηγός που συνελήφθη για λαθροθηρία αγριογούρουνων με δόκανα οδηγήθηκε στο αυτόφωρο και καταδικάστηκε σε 22 μήνες φυλάκιση, κατέβαλε 1.800 ευρώ πρόστιμο κι έχασε το όπλο και το αυτοκίνητό του.
Ο κ. Μπάκας τονίζει ιδιαίτερα την ανάγκη οι νόμιμοι κυνηγοί να βοηθούν τους θηροφύλακες στο έργο τους για να προσφέρουν περισσότερα - σχολιάζοντας πως "γενικά δε δεχόμαστε πολλές καταγγελίες".
Ο ίδιος έχει πέσει πολλές φορές σε αυτοκίνητα με… ζευγαράκια, αφού η φύση της δουλειάς απαιτεί και τον έλεγχο των οχημάτων που κυκλοφορούν τη νύχτα στο βουνό. Εχει όμως καταδιώξει και αυτοκίνητο με Αλβανούς που έβγαλε… λαβράκι στην Αστυνομία.
Οπως μας διηγείται: Το αυτοκίνητο ντελαπάρισε και οι Αλβανοί έφυγαν. Ειδοποιήθηκε η Ασφάλεια με αποτέλεσμα ο ένας να συλληφθεί το ίδιο πρωί και ο άλλος μήνες μετά στη Σπάρτη. Οπως προέκυψε, το αυτοκίνητο ήταν κλεμμένο από τη Χαλκίδα και οι δράστες έκλεβαν σπίτια σε διάφορες περιοχές της Μεσσηνίας.
Μέχρι και βανάκι με λαθρομετανάστες έχει δει, οι οποίοι προφανώς θα είχαν αποβιβαστεί από κάνα σαπιοκάραβο σε κάποια μεσσηνιακή ακτή.
"Τη νύχτα μπορεί να δεις πολλά..." λέει χαρακτηριστικά κι εξηγεί πως μπορεί να πέσει ακόμα και σε κλοπές - και ειδικά μελισσοκυψελών.
Πέρα από τις δυσκολίες, τις αντιξοότητες και τους κινδύνους που αναγκάζουν τους θηροφύλακες να φοράνε αλεξίσφαιρα, έχει και τα καλά του το επάγγελμα όπως λέει ο Βασίλης Μπάκας. Αλλοτε δουλεύει ένας μόνος του, άλλο δύο ή περισσότεροι μαζί. Δυστυχώς όμως, δεν ξεχνά πως ακόμα ένας συνάδελφός του έχασε τη ζωή του στην Ηλεία, εν ώρα υπηρεσίας.

Ο Γιώργος Γιαννακόπουλος έχει δεχτεί πυροβολισμούς από λαθροκυνηγούς... οπότε έχει απειληθεί άμεσα η ζωή του σε ώρα υπηρεσίας. Το περιστατικό μπορεί να έγινε χρόνια πριν, αλλά δεν ξεχνιέται. Τώρα με τους ξένους λέει πως τα πράγματα είναι ακόμα πιο επικίνδυνα, γιατί τη νύχτα "δεν ξέρεις ούτε με τι, ούτε με ποιον έχεις να κάνεις". Και όπως επισημαίνει: "Εμείς είμαστε άοπλοι".
Παρατηρεί μάλιστα ότι "η συμπεριφορά των σωστών κυνηγών είναι άψογη στους ελέγχους των θηροφυλάκων. Εκείνοι που κάνουν λαθροθηρίες και παρανομίες δεν ανήκουν στην οικογένεια των κυνηγών. Οι σωστοί ίσα ίσα που μας συγχαίρουν. Οι άλλοι έχουν σκοπό την παρανομία".
Οσον αφορά τη φετινή κυνηγετική περίοδο, λέει ότι πάει αρκετά καλά αν και η τσίχλα καθυστέρησε - προφανώς λόγω καιρού.

Ο Χρήστος Νιάρχος, όπως και οι συνάδελφοί του, έχει αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες στο βουνό. "Νύχτα μόνοι μας στο βουνό είναι επικίνδυνο... αφού έχεις να κάνεις με αγνώστους και δεν ξέρεις τι σόι άνθρωπος είναι ο καθένας που ελέγχουμε", μας λέει.

Ο Δημήτρης Φωτεινόπουλος κάνει αυτή τη δουλειά εδώ και μια 15ετία κι έχει μάθει να αντιμετωπίζει ψύχραιμα τα δύσκολα κι επικίνδυνα ή τα… εχέμυθα συναπαντήματα με τα ζευγαράκια στο βουνό.
Η συγκεκριμένη δουλειά πάντως, σύμφωνα και με τον ίδιο, είναι πολύ επικίνδυνη - και μόνο από το γεγονός πως έχουν να αντιμετωπίσουν κάθε λογής άνθρωπο με όπλο στο χέρι, ενώ οι ίδιοι είναι άοπλοι.
"Εχει τύχει κάποιος να με απειλήσει με όπλο και να με τουφεκίσει. Ευτυχώς αστόχησε", διηγείται. Ηταν μαζί 3 θηροφύλακες όταν ο λαθροκυνηγός σήκωσε εναντίον τους το τουφέκι. Οργανωμένα όμως τον απέτρεψαν και τον εγκλώβισαν, ενώ ο δεύτερος της παρέας των λαθροκυνηγών διέφυγε.
Η υπόθεση δεν έχει εκδικαστεί ακόμα, αν κι έγινε 2 χρόνια πριν στην ευρύτερη περιοχή της Κυπαρισσίας. "Μόνο όπλο μας είναι ο αιφνιδιασμός και ο τρόπος προσέγγισης", επισημαίνει.
Οι θηροφύλακες μπορεί τις νύχτες να συναντούν και παράνομα ζευγαράκια, αλλά σύμφωνα με τον κ. Φωτεινόπουλο: "Ευτυχώς είμαστε εχέμυθοι, τα κρατάμε για 'μας. Αλλωστε δεν απαγορεύεται η βόλτα στο βουνό!". Συχνά όμως τυχαίνει να πέσουν και πάνω σε διάφορες άλλες ύποπτες κινήσεις....
Οσον αφορά τη λαθροθηρία, φέτος έχουν παρατηρηθεί περισσότερες παραβάσεις κι έχουν υποβληθεί επίσης περισσότερες μηνύσεις, ειδικά σε λαθροκυνηγούς που κυνηγάνε κυρίως λαγούς αλλά και αγριογούρουνα τη νύχτα.
Γενικά πάντως η κυνηγετική περίοδος πάει καλά, αφού υπάρχει πληθώρα αγριογούρουνων και λαγών. Από τα αποδημητικά μόνο η μπεκάτσα κινήθηκε, και τις τελευταίες ημέρες η τσίχλα.
Ο ρόλος του θηροφύλακα στο βουνό έχει να κάνει και γενικότερα με την προστασία της φύσης. Ετσι, είναι αρκετές οι φορές που έχουν αποτρέψει φωτιές κι έχουν συνδράμει σε περιπτώσεις ανάγκης. Επίσης, κάνουν σπορές για τα θηράματα και δεντροφυτεύσεις. Οπως συμπληρώνει ο κ. Φωτεινόπουλος, η Ομοσπονδία έχει διαθέσει σακουλάκια με βίκο και κριθάρι, τα οποία διανέμονται σε κυνηγούς και διαπιστώνει πως η συντριπτική πλειοψηφία, ειδικά εκείνοι που κυνηγούν λαγούς, ανταποκρίνονται θετικά και κάνουν τη σπορά. Οπως επισημαίνει κλείνοντας: "Παίρνουμε αυτό που προστατεύουμε και προστατεύουμε αυτό που παίρνουμε".

Ο Παναγιώτης Κουρούπης επίσης έχει έρθει αντιμέτωπος με κάθε λογής κυνηγούς. "Τα πράγματα είναι δύσκολα κι επικίνδυνα. Οταν βγαίνουμε για ελέγχους δεν ξέρουμε τι ανθρώπους θα αντιμετωπίσουμε. Αλλοι είναι συνεργάσιμοι και άλλοι παίρνουν τον έλεγχο προσωπικά. Ομως οι ίδιοι οι κυνηγοί μάς πληρώνουν για να έχουμε κυνήγι και αύριο, κι εμείς και τα παιδιά μας".
Οσον αφορά τα άσχημα περιστατικά που έχει αντιμετωπίσει, ένα πρόσφατο είχε να κάνει μ' έναν άνθρωπο που μεταξύ άλλων απείλησε με πιστόλι. "Αυτός δεν ανήκει στην οικογένεια των κυνηγών", μας είπε χαρακτηριστικά - για να συμπληρώσει ότι "εμείς τη δουλειά μας κάνουμε. Είμαστε άοπλοι που κάνουμε ελέγχους σε ένοπλους. Ευτυχώς που σε αυτή την περίπτωση δεν υπήρξαν πυροβολισμοί και άλλα χειρότερα".
Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα έχει χρειαστεί να κληθούν για συνδρομή είτε άλλοι θηροφύλακες είτε η Αστυνομία. Οπως εξηγεί ο κ. Κουρούπης: "Οι περισσότεροι δε δέχονται να τους ελέγξουμε. Αν δεν ήταν η δουλειά μας, δε θα τους κάναμε τους ελέγχους. Θέλουμε ο κόσμος να συμπεριφέρεται σωστά απέναντί μας. Μακάρι να είναι όλοι νόμιμοι. Ενα μεροκάματο βγάζουμε και η συνεργασία είναι απαραίτητη".

ελευθερία online

Καλό μήνα

Καλό μήνα σε όλους.

Natura 2000: Μείζονος σημασίας η επέκταση των προστατευόμενων περιοχών

Το Natura 2000, το δίκτυο προστατευόμενων περιοχών της ΕΕ, έχει επεκταθεί σημαντικά. Έχουν προστεθεί σχεδόν 18.800 τετραγωνικά χιλιόμετρα, συμπεριλαμβανομένης μιας μείζονος προσθήκης θαλάσσιων περιοχών που καλύπτουν έκταση 17.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, με την οποία αυξάνεται η προστασία πολλών, απειλούμενων με εξαφάνιση, ενάλιων ειδών. Το δίκτυο καλύπτει πλέον ποσοστό σχεδόν 18% της χερσαίας έκτασης της ΕΕ και πάνω από145.000 km² των θαλασσών της.

Οι κυριότερες χώρες που εμπλέκονται στην τελευταία αυτή επέκταση είναι το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία, το Βέλγιο, η Ελλάδα, η Κύπρος, η Ουγγαρία, η Λιθουανία και η Ιταλία. Το δίκτυο Natura 2000 αποτελεί το κύριο όπλο στον αγώνα της Ευρώπης για την αναστολή της απώλειας βιοποικιλότητας και για τη διασφάλιση υπηρεσιών οικοσυστήματος.

Ο αρμόδιος για το Περιβάλλον Ευρωπαίος Επίτροπος, κ. Janez Potočnik, δήλωσε: «Το Natura2000 αποτελεί επί του παρόντος ένα από τα αποτελεσματικότερα εργαλεία που διαθέτουμε στην Ευρώπη για να αντιμετωπίσουμε την απώλεια βιοποικιλότητας, διαδραματίζει δε καίριο ρόλο στη στρατηγική μας για την προστασία της φυσικής μας κληρονομιάς. Χαιρετίζω ειδικότερα τη βελτίωση της κάλυψης των ευρωπαϊκών θαλασσών: η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος της Ευρώπης και των μοναδικών χαρακτηριστικών του αποτελεί πλέον σήμερα πολύ σημαντικότερο ζήτημα παρά ποτέ».

Το Natura 2000 είναι ένα τεράστιο δίκτυο περιοχών διατήρησης της φύσης, το οποίο έχει συγκροτηθεί για να διασφαλίζει την επιβίωση των πλέον ανεκτίμητων και απειλούμενων με εξαφάνιση ειδών και ενδιαιτημάτων της Ευρώπης. Το δίκτυο συνίσταται από περίπου 26.000 τόπους, με τις πρόσφατες δε προσθήκες προστίθενται 166 νέοι τόποι που καλύπτουν περίπου 18.800 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Ποσοστό πάνω από 90% της προστιθέμενης έκτασης αποτελείται από θαλάσσιους τόπους (17.000 km²), κυρίως στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά επίσης στη Γαλλία, το Βέλγιο, την Ελλάδα, την Κύπρο και την Ιταλία.

Οι νέοι θαλάσσιοι τόποι θα προσφέρουν ζωτικής σημασίας καταφύγιο για πολλά από τα πλέον σπάνια και απειλούμενα με εξαφάνιση είδη στην Ευρώπη. Στον Ατλαντικό ωκεανό, οι προσθήκες του Ηνωμένου Βασιλείου περιλαμβάνουν εννέα υφάλους ψυχρών υδάτων, συμπεριλαμβανομένων των υφάλων ανοικτά της νήσου Rockall, τα οποία αποτελούν εστίες βιοποικιλότητας που στεγάζουν κοράλλια, καβουρομάνες και πλήθος ειδών τα οποία δεν έχουν ακόμη κατονομαστεί. Στη Μεσόγειο Θάλασσα, με τους νέους τόπους θα βελτιωθεί η προστασία εμβληματικών ειδών όπως της πράσινης χελώνας Chelonia mydas, της θαλάσσιας χελώνας Caretta caretta και της μεσογειακής φώκιας-μοναχού Monachus monachus, τα οποία διαδραματίζουν καίριας σημασίας ρόλο στο οικοσύστημα που χρησιμοποιούν ως ενδιαίτημα.

Με τις επεκτάσεις θα αυξηθεί επίσης η προστασία για σειρά πολύτιμων χερσαίων ενδιαιτημάτων, συμπεριλαμβανομένων των τυρφώνων στη Λιθουανία, αλατούχων πεδίων στην Ουγγαρία και πλούσιων σε φυσικά είδη ασβεστολιθικών λειμώνων στην Ιταλία και την Κύπρο.

Η υιοθέτηση αυτών των αποφάσεων της Επιτροπής που σηματοδοτεί ένα σημαντικό βήμα προς την ολοκλήρωση της δημιουργίας του δικτύου Natura 2000 μέχρι το 2012, που αποτελεί βασική δραστηριότητα που περιλαμβάνεται στη σειρά των προτάσεων στη νέα στρατηγική για τη βιοποικιλότητα της ΕΕ που εγκρίθηκε από την Επιτροπή το τρέχον έτος.
econews

Μπεκάτσα και επανιέλ

Ένα βιντεάκι από την Γαλλία που δείχνει την καθηλωμένη μπεκάτσα από το επανιέλ και την κάμερα.
Στο 2.50min γίνεται η εμφάνιση του σκύλου.

Λαγοκυνήγι, παρατηρήσεις ενός «απ’ έξω»‎

Πολλές φορές στην καθημερηνότητά μας ερχόμαστε αντιμέτωποι με καταστάσεις που ‎μας κάνουν να αναθεωρούμε πάγιες θέσεις μας για διάφορα θέματα.‎
Ενώ είμαστε πεπεισμένοι ότι για κάποιο συγκεκριμένο θέμα, η γνώμη που έχουμε ‎είναι η σωστή, έρχονται έτσι τα πράγματα που μας κάνουν να αλλάζουμε σκέψη και ‎γνώμη.‎
Το θέμα είναι, αλλάζουμε γνώμη για το συγκεκριμένο θέμα, ή εμμένουμε στις έως ‎τώρα λανθασμένες θέσεις μας;‎
Τα χρόνια που ως νέοι μπορούσαμε να κυνηγάμε καθημερινά, πέρασαν ανεπιστρεπτί ‎πλέον και η απομάκρυνση από τα πάτρια εδάφη, μάς έκανε πιο επιλεκτικούς όσων ‎αφορά την κυνηγετική μας δραστηριότητα. ‎
Αν προσθέσουμε και την δυσκολία λόγω χώρου τής απόκτησης κυνηγετικού σκύλου, ‎τότε βλέπουμε ότι οι κυνηγετικοί μας ορίζοντες στενεύουν και άλλο.‎
Θυμάμαι την εποχή της πρώτης κυνηγετικής μου άδειας, πρίν είκοσι πέντε χρόνια, ‎που ως γεωργοί μέναμε στο κτήμα και τα απογευματινά καρτέρια τσίχλας βρίσκονταν ‎λίγες δεκάδες μέτρα από το σπίτι. Τα οικονομικά μας δεν επέτρεπαν «σπατάλες» και ‎έτσι όταν ξεμέναμε από φυσίγγια καθόμασταν και κοιτούσαμε τις τσίχλες να πέφτουν ‎στον λόγγο ατουφέκιστες.‎
Τότε που τα Απριλιάτικα τρυγόνια βοσκούσαν μέσα στις ελιές και τα προγκούσαμε ‎με το τρακτέρ όταν οργώναμε. Τον Σεπτέμβρη περνούσαν ασταμάτητα και εμείς από ‎άγνοια λέγαμε «μπάά τα περιστέρια του μπαρμπα-Γιάννη είναι».‎
Τότε, οι λαγοκυνηγοί ήταν λίγοι και σε εμάς τους «πουλάδες» φάνταζαν ‎απλησίαστοι. ‎
Δεν σας κρύβω όμως ότι διέθεταν στα μάτια μας μια διαφορετική γοητεία, αυτή του ‎δύσκολου, του ακατόρθωτου, του τόσο απόμακρου σε εμάς κυνηγίου του λαγού.‎
Συνάμα δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε τι έβρισκαν αυτοί οι κυνηγοί σε αυτό το ‎θήραμα και στο κυνήγι του, που δεν σήκωναν ποτέ τα μάτια στον ουρανό να ‎κοιτάξουν πετούμενο. ‎
Απορούσαμε πως μπορούσαν και γύριζαν όλη μέρα παρακολουθόντας τα σκυλιά ‎τους, και γύριζαν σπίτι τις περισσότερες φορές «άκαπνοι»‎
Ατελείωτες συζητήσεις επί συζητήσεων με την παρέα για το πιο κυνήγι αποφέρει την ‎μεγαλύτερη απόλαυση. Βέβαια πάντα η πλάστιγα κατά περίεργο τρόπο έγερνε προς ‎το μέρος μας. Σε αυτό, σίγουρα συνέβαλε το νεαρό της υλικίας και η «δίψα» που ‎είχαμε για ατελείωτες τουφεκιές στο «φτερό».‎
‎ Παράλληλα προσπαθούσαμε να διακρίνουμε που βρίσκεται αυτή η δυσκολία που ‎κάνει το λαγοκυνήγι ασχολία για λίγους.‎
Εντάξει, παίρνεις ένα λαγόσκυλο μαθημένο, το πας σε ένα μέρος που νομίζεις ότι ‎μπορεί να έχει λαγό, αυτό βρίσκει τον λαγό και εσύ τον θηρεύεις. Απλά πράγματα.‎
Περνώντας τα χρόνια, οι ανάγκες τις ζωής μάς έκαναν να αλλάξουμε προτεραιότητες, ‎και ο χρόνος που διαθέταμε για το κυνήγι να μειωθεί πάρα πολύ.‎
Οι αποστάσεις από τους κυνηγότοπους μεγάλωσαν και τα θηράματα άλλαξαν ‎συνήθειες και τόπους διαβίωσης. ‎
Η παρέα μας όμως έμεινε δεμένη και άσχετα από τις κυνηγετικές προτιμήσεις του ‎καθ’ενός, στο τραπέζι τα θηράματα τιμούνταν από όλους.‎
Ο αδερφός μου «άρωστος» Φασάς. Μπορεί να υπάρχει στο βουνό ένα μπουλούκι ‎φάσες που βόσκουν, να τις παρακολουθεί για μέρες, να παίρνει μία κάθε φορά και ‎αυτές να ψάχνονται τι συμβαίνει και μειώνονται τα μέλη τους.‎
Με τους άλλους φίλους, η ασχολία με σκύλους φέρμας ήταν αποκλειστική, και οι ‎στιγμές που έχουμε ζήσει με τα σκυλάκια μας φανταστικές.‎
Όλα αυτά τα χρόνια υπήρξαν όμως και δυο-τρείς φορές που δοκίμασα το λαγοκυνήγι, ‎αλλά όπως αποδείχθηκε, με λάθος παρέα.‎
Την μια φορά, με το που λύνει τα σκυλιά ο φίλος αυτά παίρνουν τον κατήφορο, και ‎‎«μην τα είδατε μην τα απαντήσατε». Μάλλον περίμεναν πως και πως να λυθούν για ‎να γλιτώσουν από το αφεντικό τους. Έδωσα αγώνα για να σηκώσω από την πέτρα και ‎να φύγουμε, τον απαρηγόρητο μέχρι δακρύων, φίλο μου.‎
Τα σκυλιά τα βρήκε μετά από δυο μέρες τριάντα χιλιόμετρα μακρυά.‎
Μια άλλη φορά, η Λιάρα και ο Κοκκίνης ακολουθούσαν κατά πόδας το αφεντικό ‎τους από την στιγμή που βγήκαν από το σκυλόκουτο και δεν έδιναν σημασία στους ‎ντορούς και στις κακαράντζες που είχαν αφήσει οι λαγοί από το νυχτερινό τους πάρτυ ‎στην περιοχή.‎
Αυτή η περίπτωση ήταν η αντίθετη της προηγούμενης αφού τα λαγόσκυλα αυτά ‎υπεραγαπούσαν το αφεντικό τους και δεν ήθελαν να τον αφήσουν στιγμή μόνο.‎
Σίγουρα δεν είναι αυτός ο τρόπος του λεβέντικου λαγοκυνηγίου όμως πόσοι από εσάς ‎αγαπητοί αναγνώστες δεν έχετε ζήσει παρόμοιες καταστάσεις.‎
Τα χρόνια πέρασαν και η ζωή τα έφερε έτσι που προστέθηκε στην παρέα μας ένας ‎φίλος που εκτός των άλλων έμαθα ότι ήταν και λαγοκυνηγός.‎
Έφτασε λοιπόν και η στιγμή που θα τον ακολουθούσα σε εκπαιδευτικό αφού η ‎κυνηγετική περίοδος ακόμα δεν είχε αρχίσει.‎
Ο άψογος χαρακτήρας του και η κυνηγετική του παιδεία δεν μου άφηναν περιθώρια ‎άρνησης.‎
Δεν σας κρύβω ότι στην αρχή ήμουν λίγο επιφυλακτικός για το τι θα συναντούσα από ‎θέμα σκύλων, όμως από την πρώτη ματιά κατάλαβα ότι τα σκυλάκια του ήταν οι ‎αγαπημένοι του φίλοι και οι αχώρηστοι σύντροφοι και πρωταγωνιστές στο κυνήγι.‎
Λάτρης ο ίδιος της φυλής των Beagle, αυτών των μικρών αξιαγάπητων σκύλων που ‎ψάχνουν μεθοδικά σπιθαμή προς σπιθαμή την γη και το κλαφούνισμα τους σε κάνει ‎να ανατριχιάζεις.‎
Το εκπαιδευτικό τελείωσε με ξεσήκωμα ενός λαγού που όμως δεν τον «πήγαν» τα ‎σκυλιά μακρυά λόγω μικρής υλικίας και εμπειρίας.‎
Ήταν μια υπέροχη για εμένα μέρα αυτή αφού η απουσία όπλου δεν μείωσε την ‎ευχαρίστηση και την διασκέδαση που μας πρόσφεραν τα μικρά αυτά beagle.‎
Ύστερα από ατελείωτες συζητήσεις και από κανονικό μάθημα από μέρους του, ‎‎(ακόμα απορώ με την υπομονή του) κατάλαβα τις δυσκολίες αλλά και τις χαρές ‎αυτού του κυνηγίου.‎
Όταν επετράπηκε το κυνήγι του λαγού ζήσαμε απίστευτες στιγμές που ο χώρος του ‎περιοδικού δεν φτάνει για να τις διηγηθώ αναλυτικά.‎
Χωρίς βέβαια να αρνηθώ το κυνήγι με τους σκύλους μου φέρμας, αναθεώρησα την ‎γνώμη που είχα σχηματίσει για το λαγοκυνήγι και τους λαγοκυνηγούς.‎
Με την προτροπή και την βοήθεια του φίλου αυτού, έψαξα και πήρα και εγώ ένα ‎κουταβάκι beagle από σωστό και καταξιωμένο λαγοκυνηγό λάτρη και αυτού της ‎φυλής των beagle.‎
Το κουταβάκι το ανέλαβε ο φίλος μου και πλέον έχει γίνει ένα άριστο λαγόσκυλο που ‎το μακρόσυρτο κλαφούνισμά του αντηχεί ακόμα στα αυτιά μου.‎
Ως ο «απ’έξω» όμως, επιτρέψατέ μου να κάνω ορισμένες παρατηρήσεις γι’αυτό το ‎κυνήγι. ‎
Πρώτα πρώτα θα πω ότι ο μεγαλύτερος εχθρός του λαγοκυνηγού δεν είναι ούτε η ‎αλεπού ούτε το ζαρκάδι. Μπορεί τα εν λόγω θηλαστικά να φτιάχνουν εξαιρετικά ‎αλεπόσκυλα και ζαρκαδόσκυλα, όμως η ζημιά που κάνει ο νυχτο-λαθροθήρας δεν ‎περιγράφεται. ‎
Είναι σε όλους μας γνωστό ότι το ενδημικό μας θήραμα είναι το μέλλον του κυνηγίου ‎που εξαρτάται μόνο από εμάς εάν θα διατηρηθεί και αυξηθεί.‎
Χωρίς να θέλω να μειώσω την σημασία της λαθροθηρίας στην μπεκάτσα, στο ορτύκι ‎και στην πέρδικα, ο λαθροθήρας του λαγού θα πρέπει να καταπολεμηθεί σαν το ‎μεγαλύτερο επιβλαβές. Βέβαια η Θηροφυλακή κάνει πολύ καλή δουλειά αλλά με την ‎δική μας βοήθεια θα γίνει ακόμα καλύτερη.‎
Όσων αφορά τα λαγόσκυλα, ανεξαρτήτως φυλής, θα πρέπει να καταλάβουμε ότι η ‎καθαροαιμία ως πλεονέκτημα εκπαιδευσιμότητας, παίζει σημαντικό ρόλο στο ‎λαγοκυνήγι.‎
Ακούω από γνώστες λαγοκυνηγούς ότι με το πέρασμα των χρόνων οι λαγοί έχουν ‎αλλάξει συνήθειες και έχουν γίνει πιο δύσκολοι στην ανέυρεση τους. ‎
Πάνε οι εποχές που όλα τα σκυλιά έβγαζαν λαγό αφού έτσι κι’αλλιώς έπεφταν πάνω ‎του.‎
Η επιλογή του καθ’ενός στο θέμα της απόκτησης κουταβιού ή μαθημένου σκύλου ‎είναι σεβαστή, όμως αν υπάρχει διαθέσιμος χρόνος, αλλιώς θα δεθεί μαζί μας ένα ‎λαγόσκυλο που το έχουμε από μικρό και το έχουμε εκπαιδεύσει εμείς και αλλιώς ένα ‎μεγάλο μαθημένο που απ’ότι ξέρω, αναλόγως και των τόπων που έχει μάθει να ‎κυνηγά εξαρτάται και η απόδοσή του.‎
Το εάν θα κλαφουνάει τον ντορό ή όχι, και αυτό είναι στην ευχαρίστηση τού ‎καθ’ενός, όμως προσωπική μου γνώμη είναι ότι το σκυλί που κλαφουνάει τον ντορό ‎σε έχει συνέχεια σε εγρήγορση. Απίστευτο συναίσθημα, να βλέπεις το λαγόσκυλο να ‎ακολουθεί τον ντορό και κάπου κάπου να σηκώνει το κεφάλι και να ρίχνει ένα ‎κλαφουνητό. Η καρδιά σου πάει να σπάσει και συνέχεια να λές «τώρα όπου να΄ναι ‎τον σηκώνει».‎
Τελευταίο άφησα το θέμα με τις φόλες. ‎
Το γιατί μπαίνουν, αν αυτοί που τις ρίχνουν έχουν τοπικιστικού χαρακτήρα ‎εμπάθειες, ή αν μπαίνουν από μη κυνηγούς για εκδικητικούς λόγους, χωράει μεγάλη ‎συζήτηση. Το γεγονός όμως είναι ότι οι φόλες μπαίνουν και κάτι πρέπει να γίνει για ‎να προστατευτούν τα σκυλάκια μας.‎
Έχω χάσει δυο σκυλιά από φόλα και δεν περιγράφεται ο πόνος.‎
Δύσκολο να εκπαιδευτούν τα λαγόσκυλα στην άρνηση φόλας αλλά όχι ακατόρθωτο.‎
Με την βοήθεια κατάλληλου εκπαιδευτή πιστεύω ότι θα υπάρξουν αποτελέσματα.‎
Τελικά, παρά τις όποιες δυσκολίες και εμπόδια στην άσκησή του, το λαγοκυνήγι ‎ομολογώ ότι είναι ένα από τα συναρπαστικότερα κυνήγια.‎
‎

‎ ‎

Εποικοδομητικός διάλογος...

Πολλές φορές διαβάζουμε κάποιο κείμενο και μας μένει αποτυπωμένο για ώρα.
Διάβασα λοιπόν και εγώ έναν διάλογο που ανάρτησε το φιλικό ιστολόγιο Κένταυρος Χείρων.
Το αναδημοσιεύω όπως είναι.

Μα καλά, σκοτώνεις τα πουλάκια ???

Προχθές το Σάββατο, μόλις γύρισα από κυνήγι στο πιο δύσκολο περδικοτόπι που έχω πάει έως τώρα, συνάντησα τυχαία κάτω από το σπίτι μου ένα γνωστό, φανατικό εντουρά (θα τον βαφτίσω Λάκη μιας και δεν έχει σημασία το όνομά του) με τον οποίο μόλις με είδε να βγάζω από το αυτοκίνητο όπλο και σκυλί ακολούθησε ο παρακάτω διάλογος:

Λάκης: Μα καλά, είχες πάει να σκοτώσει πουλάκια;
Εγώ : Είχα πάει να κυνηγήσω μα δεν κατάφερα να στριμώξω τις πέρδικες. Βλέπεις είναι όλο το βουνό δικό τους και όπου θέλουν πάνε.
Λ: Χαίρομαι που δεν τα κατάφερες.
Ε: Γιατί ρε φίλε χαίρεσε;
Λ: Τα λυπάμαι τα καημένα.
Ε: Μα από όσο ξέρω και εσύ τρως κρέας, αν είναι καημένες οι πέρδικες και τα άγρια ζώα τότε τι είναι τα αρνάκια, τα γουρουνάκια, τα κοτοπουλάκια;
Λ: Αυτά δεν τα σκοτώνω όμως εγώ (!!!)
Ε: Μα αν υποθέσουμε ότι πρέπει να κάνουμε ένα φόνο, τι είναι πιο τίμιο, να τον κάνουμε μόνοι μας ή να βάλουμε κάποιον άλλο να το κάνει για μας; Άσε που τα ζώα που τρώμε από τον κρεοπώλη είναι ήμερα, έχουν μάθει να έρχονται κοντά μας γιατί τα ταϊζουμε, δεν έχουν κανένα ένστικτο ή ικανότητα να μας ξεφύγουν και πολλά από αυτά τα σκοτώνουμε σε βρεφική ηλικία, αυτά που κυνηγάω εγώ είναι πολύ πιο ικανά από εμένα γι’ αυτό και τις περισσότερες φορές κερδίζουν αυτά και όχι εγώ.
Λ: Μα πως μπορείς να σκοτώνεις πουλάκια;
Ε: Δεν σκοτώνω, κυνηγάω. Έχει μεγάλη διαφορά το ένα από το άλλο. Για να καταλάβεις σήμερα πήγα στο τάδε σημείο που πας και εσύ με την παρέα σου για εντούρο, άφησα εκεί το αυτοκίνητο και ανέβηκα … (του εξήγησα τη διαδρομή που ακολούθησα μιας και το μέρος το ήξερε). Θεωρείς τόσο εύκολο να ανέβεις ως εκεί;
Λ: Δεν παλάβωσα να ανέβω αυτά τα κατσάβραχα !
Ε: Οπότε γιατί το θεωρείς τόσο απλό, ότι δηλαδή απλά σκοτώνω πουλάκια.
Λ: Μα αυτό δεν κάνεις, πουλάκια δε σκοτώνεις;
Ε: Αν ήθελα απλά και μόνο να σκοτώνω θα δούλευα σε σφαγείο, σου ξανάπα, κυνηγάω δεν σκοτώνω για πλάκα και ανεξέλεγκτα.
Λ: ‘Οπως και να το κάνουμε όμως, πουλάκια σκοτώνεις.
Δεν κάθησα να συνεχίσω τη συζήτηση, δεν είχα άλλο κουράγιο, όχι μόνο γιατί πονούσαν τα πόδια μου μετά από ένα πεντάωρο στα κατσάβραχα, αλλά και γιατί ότι και να έλεγα στο φίλο μου το Λάκη για το κυνήγι, αυτός το μόνο που ήθελε να κρατήσει ήταν αυτό που ήδη ήξερε, ότι σκοτώνω τα πουλάκια.

Ακόμα και να του έλεγα ότι φέτος 2 φορές εγώ και ο συγκυνηγός μου τρέξαμε να σβήσουμε φωτιές στο συγκεκριμένο μέρος, ότι την Καθαρά Δευτέρα που είχε χιονίσει άλλοι πήραν τα παιδιά τους και έφτιαχναν χιονάνθρωπους ενώ εγώ πήρα τα δικά μου και πήγαμε να ρίξουμε καλαμπόκι στα “καημένα τα πουλάκια”, ότι όλο το καλοκαίρι φύλαγα τα βράδια για φωτιές και λαθροθήρες, ότι ανέβαινα όποτε μπορούσα να κοιτάω αν έχουν οι ποτίστρες που έχει βάλει ο Κυνηγετικός Σύλλογος Λαμίας νερό, ο Λάκης θα συνέχιζε να μου λέει για τα πουλάκια που σκοτώνω.

Ίσως ο μόνος τρόπος για να καταλάβει ο φίλος μου ο Λάκης τη διαφορά μεταξύ του “σκοτώνω” και “κυνηγάω” είναι να τον πάρω μαζί μου μια φορά, πως να τον πείσω όμως να “παλαβώσει”, να αφήσει το κρεβάτι του πολύ πριν χαράξει η μέρα και να ανέβει μαζί μου τα κατσάβραχα μέσα στα πουρνάρια, βλέπεις “δε λυγάνε τα ξεράδια και πονάνε τα ρημάδια” όπως λέει και ο Ξυλούρης …